سال هزار و سیصد و شصت و شش (۱۳۶۶) پس از هفده (۱۷) سال تدریس در گروه تجسمی دانشکده هنرهای زیبا، از دانشگاه عذرش را خواستند. پس از پیگیریهای او از مراجع قانونی ۱۱ سال طول کشید تا دیوان عدالت اداری حکم بازگشت به کار او را به دانشگاه تهران صادر و او به گروه تجسمی دانشگاه ارجاع داده شد. ولی گروه آموزشی تجسمی دانشکده هنرهای زیبا که استادانی با چنین دانش و تجربهای را بر نمیتابید، برای جلوگیری از ورود او به گروه، تصمیم به بازنشستهکردن ایشان گرفت و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران یکی از بهتریین استادانش، روئین پاکباز را برای همیشه از دست داد. و برای ما که هنوز دانشجو بودیم دانشکده بدون حضور پربار و تاثیرگذار او فضایی سنگین پیدا کرد.
آن کلاس بالای پلهها با پنجرههای باریک و تیره و چهارپایهی بلندی که دستگاه اسلاید رویش قرار میگرفت و تخته سیاهی که پر میشد از نوشتههای او درباره زمینههای شکلگیری دوره هنری مورد بررسی آن جلسه و در و دیوارهایی که نظارهگر بودند. آن کلاسْ خاطره تدریس او را در خود نگه داشته است.
خاطره کلاسهای کسی که در سالهای طولانی تدریس هرگز غیبت نکرد و همواره پیش از دانشجویانش در کلاس حاضر میشد.
فرم و لیست دیدگاه
۱ دیدگاه
متنی بود در عین کوتاهی بسیار گویا.