گفت‌وگو با ویلیام اگلستون

ویلیام اگلستون در ممفیس، تنسی، به سال ۱۹۳۹ متولد شد. بیست‌وپنج سال است که از جنوب آمریکـا عکس می‌گیرد، عکسِ رنگـی. نبوغ او در مقـام نخستین عکاسِ مهمی که عکس رنگـی می‌گرفت را موزه‌ی هنـر مدرن نیویورک به سال ۱۹۷۶ دریافت. نمایشگاه اگلستون در این موزه با عنوانِ راهنمای ویلیام اگلستون موجی انتقـادی به راه انداخت. آیا رنگ به‌واقع ابزاری برای عکاسیِ جدی بود؟ و اگلستون آیا چشمـی معصوم بود؟ یا عکاسـی خودسر و تکرو؟ یا عکاسِ عکس‌های فوری؟ آیا هنـر داشت هنـر را پنهان می‌کرد یا این‌که اصلاً هنری در کار نبود؟ تیترِ آرت فوروم از این قرار بود، «چطور می‌توان عکاسـی رنگی را رازآمیز کرد». از آن پس عکس‌های ویلیام اگلستون در سرتـاسر دنیـا به نمایش درآمده‌اند. چهره‌هایـی مانند جان سارکوفسکی، بزرگ‌ترین زیبایـی‌شنـاسِ عکـاسی؛ یودورا ولتـی، بی‌تردیـد بهتریـن نویسنـده‌ی جنوب؛ و دیوید بایـرن، خواننـده، ترانه‌سـرا و فیلمسـاز در زمـره‌ی هـوادارانِ اگلستـون‌انـد. عکس‌هـای اگلستون به اندازه‌ی سوژه‌ی اصلی کارش، یعنی قلبِ جنوبِ آمریکا جذاب‌اند. ویلیام اگلستون هم‌اکنون (فوریه ۱۹۹۲) برای افتتاحیه‌ی بلندپروازانه‌ترین نمایشگاهش تـا به امروز، در گالری هنرِ باربیکن، و رونمایی از کتاب جدیدش کهن و مدرن در لندن است.