تالار ایران / قندریز

درود بر رویین پاکباز، خدمتگزار عاشق و خستگی‌ناپذیر هنرهای تجسمی معاصر ایران

حالا که بار دیگر فرصتی برای قدر‌دانی اهالی هنر از شخصییت و کار اثر‌گذار پاکباز فراهم شده من نیز اشاره‌ای کوتاه می‌کنم به بهره‌گیری‌‌هایم از کارهای متنوع  و گسترده‌ی او: در اواخر دهه‌ی چهل، نشریات کوچک و نازک تالار ایران که هنوز و همچنان در کتابخانه‌ام جای دارند، همراه با کتاب‌های هنری کوچک و جیبی فروشگاه یمین در لاله‌زار، عشق من به هنر مدرن و اکسپرسیونیستی را در ده‌ها و صدها کار کوچک و بزرگ نقاشی متبلور کرد و بالاخره در سال ۱۳۵۲ توانستم دومین مجموعه کارهایم را این‌بار در گالری قندریز ارائه کنم. پوستر این نمایشگاه را گرافیست تالار از روی یکی از نقاشی‌هایم به این شکل ساده و گویا تبدیل کرد و همزمان از سوی تالار نقدی بر این کارها نوشته شد که در آن عالم جوانی مرا چندان خوش نیامد! گالری قندریز با یک مرام اعلام‌شده و متفاوت از سال ۴۳ تا ۵۷ نقطه‌ی شروع آبرومند و معتبر بسیاری از هنرمندان نسل ما، و بهترین فضای دیداری «جلوی دانشگاه» بود. در دهه‌ی هفتاد انتشار کتاب «در جستجوی زبان نو» پاکباز ‌یک حادثه هنری دلگرم‌کننده برای همه هنر‌جویان نوگرا بود و در دهه‌های بعد رجوع به ده‌ها تألیف و ترجمه پایه‌ای او، عصای دست نوشته‌ها و پژوهش‌های من و بسیاری هنردوستان دیگر شد. از این بابت همه‌ی ما مدیون و قدر‌دان کار جمعی رویین پاکباز و همکاران اندکش هستیم.