ترم سه عکاسی دانشگاه تهران بودم. استادی به ما تکلیف کرده بود که با موضوع یکی از عناصر چهارگانه عکاسـی کنیـم. در حیـاط دانشکـده سنگ‌فرش‌هایی دوْرِ باغچه‌ها بود، هرکدام در حدود یک در یک متر و هر یک به شکل بدیعی اضلاع و سطحش خورده و فرسوده شـده بود. من برای آن تکلیف لنز دوربین را بر هر یک از این سنگ‌فرش‌ها عمود کردم و با کادری ثابت تک‌تک‌شان را عکاسی کردم. کنتاکت نگاتیو را که به استاد نشان دادم، حرف خوبـی زد. گفت ممکن است در نهایت بخواهـی به این شیوه عکاسی کنـی، ولی الان و به قصد یادگرفتـن عکاسی باید خودت را در فضایی قرار دهـی که مجبور باشـی کادرهـای متنوعـی ببندی. این رویکرد را من دنبال نکردم، اصلاً رویکرد قالب دانشگاه و استادان تأثیرگذارتر و تواناترمان بر چنین مسئله‌ای تأکید نداشت.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.