مسالۀ شرق‌شناسی

موقعیتی را تجسم کنید که در آن عده‌ای یونانیِ وطن‌پرست و دوآتشه پیش خودشان بگویند که حرفۀ مطالعات دوران کلاسیک یونان به منزلۀ وهن به میراث هلنیستی است و کسانی که مشغول این قبیل مطالعات هستند و اسم کلاسیک‌شناس بر خود دارند، جدیدترین شکل ظهور و بروزِ یک توطئۀ ریشه‌دار و اهریمنی هستند که نطفه‌اش قرن‌هاست بسته شده و حالا در اروپای غربی سر از تخم درآورده و در آمریکا پروبال پیدا کرده و هدفی هم ندارند جز لکه‌دار کردنِ دستاوردهای یونان و به ذلت کشیدنِ یونان‌زمین و اقوامش. با این زاویه دید، تمام سنت اروپاییِ مطالعاتِ عصر کلاسیک که غالبا مخلوق رمانتیک‌های فرانسوی و فرماندارانِ استعماری بریتانیایی (البته در قبرس) و ایضا شعرا و اساتید و حکامِ این دو کشور است، توهینی دیرپا به شرافت و استواریِ یونان باستان بوده و آیندۀ یونان را هم تهدید می‌کند. این شرنگ از اروپا به ایالات متحده سرایت کرده که در آن جا تعلیمِ تاریخ، زبان و ادبیاتِ یونانی در دانشگاه‌ها در اختیار تبارِ اهریمنیِ کلاسیک‌شناسان است، مردان و زنانی که خودشان یونانی‌تبار نیستند، که ذره‌ای همدلی با آرمان‌های یونان ندارند، که زیر نقاب دروغینِ بی‌طرفیِ علمی زور می‌زنند قوم یونانی را برای ابد در بندِ بندگی نگه دارند.