نقاشی‌های ویلهم هامرس‌هوی از فضاهای خلوت داخلی همچنان برای ما حالتی رمزآلود و معماگونه دارد، در این یادداشت کت پاوند تلاش می‌کند پرده از این معما بردارد.
ویلهم هامرس‌هوی، نقاش دانمارکی اواخر قرن نوزدهم، به اشیای روزمره که در اتاق‌هایی نیمه‌خالی تصویر می‌کرد آنگونه که مورخ هنر جولیوس الیاس (۱۹۱۶) توصیف می‌کند «کیفیتی غیر این جهانی و انعکاسی از یک موجودیت والا» می‌بخشید؛ خواه یک اجاق گاز باشد یا یک مبل یا مجموعه‌ای از درهای سفید.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.