معرفی مقاله‌ی «حماسه‌ها و زمین‌ها»

«حماسه‌ها بیش از آن‌که با شمشیرها و خون‌ها، با جنگ‌ها و لشکرها، در رابطه باشند، با زمین‌ها و قلمروها پیوند دارند:

«اِنه» سفر می‌کند تا قلمرویی تازه -روم- را بنیان گذارد، «آشیل» به جنگ آمده تا سرزمینی فتح‌ناشدنی -تروا- را فتح کند، «اولیس» دریا را می‌نوردد و داستان می‌گوید تا به سرزمین از دست‌رفته‌ی مادری‌اش -ایتاکا- بازگردد، رستم نگاه‌بان تمامیت قلمرویی پنهاور -ایران- است، مسیح خدایی است که به زمین آمده تا در قلمرو خود -اورشلیم- متجسد شود و… اما آیا رابطه‌ی حماسه‌ها و زمین‌ها به همین‌جا ختم می‌شود؟»