هرچند چهره‌پردازی بازنمایانه در دوره‌هایی از هنر ایران اسلامی جزء مکروهات بوده و نقاشی سیاسی و اجتماعی هم در دوره‌های مختلف با نوعی محظورات روبرو بوده، اما جالب است که در دهه‌های اخیر ژانر پرتره نه تنها رشد کمی و کیفی داشته بلکه در مواردی فراتر از کارکرد فردی و روانشناسانه خود، بسوی توضیح و تحلیل و فراخوانی تاریخ اجتماعی و سیاسی جامعه در یک زمان مشخص رفته است‌.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.