در سال‌های پایانی روزگار هخامنشیان گروهی از یاغیان بالکان به سرکردگی یک جوان جاه‌طلب مقدونی، پس از جنگ‌های بسیار، شهرهای یونانی را به انقیاد خود آوردند. پدر این سرکرده یعنی فیلیپ مقدونی نخستین معترض این تهاجم‌ها بود.
اما به قول دانشمند فقید پروفسور علی‌اکبر مظاهری در کتاب «خانواده‌ی ایرانی در روزگار پیش از اسلام» او گوش شنوا نداشت، چون قصدش نه تنها کشورگشایی بلکه در واقع تاراج بود. این نیروی نظامی با یورش‌های چندساله‌ی خود بسیاری از شهرهای آباد آن روزگار را ویران کردند و چاپیدند. نام او در تاریخ‌های اروپایی اسکندر کبیر است و ایرانیان کهن او را اسکندر گجستک (ملعون) می‌نامیدند.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.