من به جز چند سخنرانی که رویین پاکباز در گالری شن در مورد هنر انتزاعی ایران داشت، به طور مستقیم در کلاسهای او حضور نداشتهام. اولین مواجههی جدی من با کارهای او، از طریق کتاب «نقاشی ایرانی از دیرباز تا امروز» و پس از آن «دایرهالمعارف هنر» بود. با این حال، مطلبی که در دو دههی اخیر برای همهی مخاطبان جدی عرصه هنرهای تجسمی ایران اهمیت یافته، رویکرد او در معرفی هنر غرب، هنر مدرن و زیباییشناسی مدرن به جامعهی ایران به ویژه فعالان حوزهی هنرهای تجسمی در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی در تالار قندریز است. در مصاحبهای پاکباز گفته است که هدف آنها ترویج هنر کانستراکتیویستهای روسی و آموزههای باوهاوس بوده است. جایی که هنرمندان به بازنمایی سنتی نمیپرداختند و با توجه به فضای سیاسی آن زمان، کارهای امثال مالویچ و … را به شیوهای منحصر به فرد در ایران معرفی میکردند. پاکباز همچنین تأکید میکند که در شکلگیری کتابهای «از امپرسیونیسم تا هنر آبستره» و بعدها «در جستجوی زبان نو»، نوشتهها و افکار آرنولد هاوزر تأثیرگذار بوده است. هاوزر هنر را در بستر روابط اجتماعی و تاریخی و بهویژه ساختارهای اقتصادی و طبقاتی تحلیل میکرد و آن را با تحولات سیاسی پیوند میزد. همین نگاه سبب شد که پاکباز نیز در کارهای...
فرم و لیست دیدگاه
۰ دیدگاه
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.