قطعه‌ی سوخته‌ای که در عکس بالا می‌بینید، زغال نیست؛ یکی از ۱۸۰۰ طومارِ پاپیروسی است که در کتابخانه‌ای در شهر هرکولانیوم روم نگهداری می‌شد، و نزدیک به دو هزار سال پیش در زیر گدازه‌های آتش‌فشان کوه وزوویوس، کربنیزه و مدفون شد. اکثر ساکنان شهر هم که زمانی خوانندگان این متن‌های عمدتاً فلسفی بودند، در زیر فورانی که ۱.۵ میلیون تن خاکستر را در هر ثانیه آزاد می‌کرد دفن شدند تا روزی از روزهای ۲۰۰۰ سال پیش در زمان منجمد و مدفون شود. این واقعه در ذهن اروپاییان آنقدر مهم و دراماتیک بوده که یکی از مضامین تکرارشده‌ی نقاشی‌های منظره در تاریخ هنر غرب است. نقاشی‌های پایین تصاویری‌ست خیالی از آنچه برای شهر رخ داد؛ چیزی مهیب‌تر از جهنم.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.