عنوان: دردسرسازها: داستان هنر زمینی | Troublemakers: The Story of Land Art
کارگردان: جیمز کرامپ
سال ساخت: ۲۰۱۵
مترجم: مهدیه کُرد
مدت زمان: یک ساعت و ده دقیقه
زیرنویس‌شده توسط حرفه: هنرمند
این مستند با حمایتِ دفتر معماری «رُست» تهیه شده است.
در آغاز فیلم «دردسرسازها: داستان هنر زمینی» ساخته‌ی جیمز کرامپ، یکی از افراد مصاحبه‌شده، چارلز راس به خاطرات خود از اوایل دهه ۱۹۷۰ بازمی‌گردد تا توضیح دهد که چگونه مکان ساخت اثر هنری خاص خود، «محور ستاره» را انتخاب کرده است. در پایان فیلم، متوجه می‌شویم که ۴۰ سال بعد، «محور ستاره» همچنان یک اثر در حال ساخت است. به راستی که این هنرمندان شوخی ندارند!
برای تماشای مستند، ابتدا اشتراک بگیرید و سپس روی «مشاهده در هاشور» کلیک کنید. در صورتی که در فرایند خرید اشتراک یا تماشا با مشکلی مواجه شدید، از طریق بخش دیدگاه در انتهای همین صفحه، با ما در ارتباط باشید.
درباره‌ی مستند دردسرسازها: داستان هنر زمینی
از اواخر دهه ۱۹۶۰، گروهی از هنرمندان تصمیم گرفتند سراغ بوم‌های بزرگتری بروند و به ساختار گالری‌های سنتی انتقاد کنند. این پیشگامان هم‌فکر به سوی غرب رفتند و به جای قلم‌مو، از ماشین‌های سنگین استفاده کردند؛ زمین را شکافتند، سازه‌هایی بنا کردند و مناظر طبیعی را به سمت اهداف خود، که گاه تعریف آن‌ها دشوار است، تغییر دادند. مانند همه‌ی جنبش‌های هنری، تشخیص مرزهای هنر زمینی و این‌که چه کسی بخشی از این جنبش محسوب می‌شود، دشوار است. اما فیلم کرامپ عمدتاً بر سه نفر تمرکز دارد: رابرت اسمیتسون، والتر د ماریا و مایکل هایزر… برای خواندن ادامه‌ی این مطلب اینجا کلیک کنید.
هنر زمینی چیست؟
وابستگی به مکان، خصوصیت بارز هنر زمینی است. هنرمندان در ذهن خود آثار را برای فضای خاصی در نظر می‌گیرند و سپس آن‌ها را بر روی زمین خلق می‌کنند. به این ترتیب، ظاهر، ساختار و مواد موجود در فضاها را تغییر می‌دهند و نام خود را در تاریخ آن‌ها ثبت می‌کنند. این آثار به طور ذاتی غیرقابل جا‌به‌جایی هستند.
در هنر زمینی از تجهیزات بزرگ خاک‌برداری و توده‌های عظیم خاک و سنگ‌های جابه‌جا شده استفاده می‌کردند. بدین ترتیب، کار هنرمندان خاکی، نه تقلید از طبیعت فیزیکی است نه گریز از آن؛ بلکه تأییدی است بر وحدت واقعیت فیزیکی جهان که هنرمند نیز در آن سهمی دارد. (گاردنر، ۱۳۸۵، ص۶۶۳)
۰ دیدگاه
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.