دوریس سال‌سدو هنرمندی است کلمبیایی، آثارش خصوصیاتی شبیه چیدمان یا گاهی حتی شبیه به هنر اجرایی دارند. اما آثار او بیش از هر چیز دیگری مجسمه‌اند. مجسمه‌های او اغلب مبلمان و اسباب و وسایل مستعملی هستند که هنرمند آنها را تغییر می‌دهد. تکه و پاره‌شان می‌کند. به آنها لباس می‌پوشاند. در حجم‌های سیمانی گرفتارشان می‌کند. او در نهایت آنها را از کارکرد روزمره‌شان تهی کرده و به چیزی غیر از آنچه بودند تبدیل‌شان می‌کند. هنر دوریس سال‌سدو از جنگ داخلی و خشونت در کلمبیا آغاز می‌شود. هر اثر بر پایه‌ی تجربه‌ی یک قربانی از خشونت و ستمی است که بر او رفته است. اما به گفته‌ی خودش کار او پنهان کردن این خشونت در اثر هنری است، نه نمایش آن.
او در همه جای دنیا شناخته شده است به جز زادگاه‌ش، کلمبیا. این ناشناس ماندن را خود هنرمند انتخاب کرده است. تا بتواند آزادی در کار و دید انتقادی‌اش را حفظ کند. دغدغه‌ی اصلی‌اش نمایش فضایی است که ویژگی فضا بودنش از آن سلب شده، فضایی که زندگی کردن در آن ممکن نیست، جایی که بیجا شده است.
۰ دیدگاه
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.