«چاه وصال» منظومه‌ای است سروده‌ی میرزا احمد سند که در آن شبی مجنون را در وصل لیلی تصویر کرده است.

ماجرا از این قرار است که خانواده‌ی مجنون به عروسی‌ای دعوت شده‌اند و در میانه‌ی راه رفتن به عروسی در صحرا، از ترس آنکه مبادا لیلی هم در مجلس حاضر باشد و از مواجهه‌ی دو دلداده عروسی‌ به عزا مبدل شود، درجا تصمیم می‌گیرند مجنون را روانه‌ی چاه خشکی در آن حوالی کنند و پس از بازگشت او را برگیرند.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.