به عنوان دانشجوی سابق نقاشی، از طراحی مدل زنده چندان خوشم نمی‌آمد. به‌ضرورت انجام می‌دادم، چون برای یادگیریِ تناسب و حجم‌پردازی مهم بود؛ اما فکر می‌کردم برخورد ما با مدل زندهْ مثل اشیا در نقاشی طبیعت بیجان است. مثلاً دانشجوها به مدلی علاقه داشتند که بتواند مدت زیادی تکان نخورد و دیدن چنین مدلی که مثل مجسمه بی‌حرکت می‌‌نشست برایم عجیب و حتی قدری آزاردهنده بود؛ خودم را جای او می‌گذاشتم و معذب می‌شدم! در عوض می‌خواستم از دوستانم و کسانی که می‌شناختم طراحی کنم.

برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.