در این روزهای جنگ میان ایران و اسرائیل، آنچه بیش از هر زمان دیگری در خط مقدم روایتهای تصویری ایستاده، نه حضور عکاسان حرفهای با دوربینهای گرانقیمت و تجهیزات پیشرفته عکاسی و فیلمبرداری که موبایلهایی در دست مردم عادی است. شهروندانی که در شهرهای بمبارانشده یا مناطقی که با موشک مورد حمله قرار میگیرند، بیآنکه عکاس حرفهای باشند، ثبتکننده صحنههایی هستند که رسانههای رسمی و عکاسانشان به آن دسترسی ندارند و یا اجازه عکاسی و بازتاب آن را پیدا نمیکنند؛ مساله ای که البته جای تامل بسیار دارد.
در این شرایط که عکاسان حرفهای از میدان جهنمی جنگ به بیرون رانده شدهاند و اندک تصویری از یک عکاس و یا رسانه رسمی منتشر میشود، تصاویر و ویدیوهای موبایلی از اصابت موشکها و ریزپرنده ها به مناطق مسکونی، واکنش مردم و پیامدهای انسانی انفجارها در شهرهای مختلف ایران، تبدیل به منبع اصلی اخبار شدهاند. این محتواها با سرعت در شبکههای اجتماعی منتشر میشوند و گاه پیش از محتوای رسمی هر رسانهای، توجه جهانی را جلب میکنند.
فرم و لیست دیدگاه
۰ دیدگاه
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.