سرا؛ صحنه‌هایی از فعل و فضا

«من معماران را تحسین می‌کنم: اما معماران، معمار هستند و من یک هنرمندم.» این سخنِ ریچارد سراست. زمانی که در سال ۲۰۱۴ مدال ریاست جمهوری از لیگ معماری نیویورک را به او اهدا کردند. یک جایزه‌ معماری که برای اولین بار به یک هنرمند، آن هم در حوزه مجسمه‌سازی اختصاص پیدا کرد. آثار او دائم این پرسش را پیش می‌کشند که «آیا می‌توان میان آن‌ها و معماری مرزی قائل شد؟» می‌دانیم که او در آثار متأخرش استدلال کهنه‌ای که چنین مرزی را با فضامند بودن معماری و آبجکت بودن مجسمه توضیح می‌داد، از سکه انداخت. او آثاری را خلق کرد که به جای جست‌وجوی یک پایه برای نصب شدن در فضا، خود دست‌به‌کارِ خلق فضا می‌شوند.