مارک روتکو در دهه‌های چهل و پنجاه میلادی به خلق نقاشی‌های آبستره در مقیاس دیوار پرداخت. این آثار میدان دید مخاطب رو پر می‌کردند و درواقع به بخشی از محیطِ نمایش اثر بدل می‌شدند. روتکو با توجه به تمایل بیننده‌ی اثر به حس کردن فضای تصویر، پوشش با رنگ‌های درخشان و سطوحی خیالی به بیانگری خاص خود دست یافت. این مستند زندگی هنری مارک روتکو را بازگو می‌کند، روند پیشرفت کار هنرمند در جریان فیلم قابل مشاهده است.
“من هنرمند سبک انتزاعی نیستم… به روابط رنگ یا فرم یا هیچ چیز دیگری علاقه‌ای ندارم…من فقط به بیان عواطف انسانی بنیادین علاقه‌مندم – تراژدی، خلسه، تقدیر و غیره – و این واقعیت که بسیاری از مردم در مواجهه با آثار من فرو می‌شکنند و می‌گریند نشان می‌دهد که من آن عواطف بنیادین انسانی را منتقل می‌کنم…. کسانی که در برابر تابلوهایم می‌گریند همان تجربه‌ی دینی‌ای را از سر می‌گذرانند که من در هنگام کشیدن‌شان داشتم. و اگر، به قول شما، تنها روابط رنگی‌شان تحت تأثیرتان قرار دهند، آنگاه اصلاً مسئله را نگرفته‌اید!” مارک روتکو
در شماره‌ی ۱۰ مجله، پرونده‌ای درباره‌ی مارک روتکو منتشر شده است. برای دانلود و مطالعه‌ی مقالات با عناوین «چراغی در مه»، «میراث، محیط و سنت»، «رنگ، سایه، سکوت، جایی برای مراقبه»، و «تجربه‌ای از یک راز»، اینجا را کلیک کنید.
برای مطالعه‌ی مقاله‌ای پیرامون مارک روتکو به این لینک مراجعه کنید.
عنوان اصلی: Rothko’s Rooms
ساخته‌ی دیوید تامپسون
سال ساخت: ۲۰۰۰
مدت زمانِ ۱ ساعت
این مستند با حمایتِ دفتر معماری «دیگر» تهیه شده است.
۰ دیدگاه
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.