هفت هنرمند معاصر چین / مهدیه کُرد

معرفی مقاله:

انتخاب تعداد انگشت‌شماری هنرمند از میان انبوه هنرمندان فعال معاصر چین کار بسیار دشواری است. برای این منظور در ابتدا به مفیدترین، و شاید اشتباه نباشد اگر بگویم تنها ابزاری که در اختیار داریم مراجعه کردیم؛ اینترنت و بعد هم تعدادی كتاب. از همان ابتدای جستجو با تعداد زیادی از اسامی و لیست‌ها مواجه می‌شویم که البته دو سه نفر از جمله آی ویوی و یومینجون پایه ثابت همه آن‌ها هستند. اما غیر از این‌ها از هر منبعی اسامی متفاوتی به دست می‌آید. همه با رزومه‌های کامل، سایت‌های شخصی، چندین پروژه به اتمام رسیده و نمایشگاه‌های متعدد در داخل و خارج از چین. آنچه در آخر دستگیرمان می‌شود این است که سه شیوه کار را در این بدنه بزرگ می‌توان دسته‌بندی کرد: هنرمندانی که شاید بتوان آن‌ها را تحت عنوان پست‌مدرن نامید. از آی ویوی گرفته تا هنرمندان ریز و درشتی که پرفورمانس و اینستالیشن و ویدیو‌آرت کار می‌کنند و تعدادشان بسیار زیاد است. دوم هنرمندان رئالیست هستند كه تعدادشان كمتر است. از آن‌ها که در زمان مائو به شیوه‌ی رئالیسم اجتماعی متأثر از هنرمندان شوروی کار می‌کردند تا رئالیست‌های جوان‌تر که آثارشان بیشتر یادآور لوسی‌ین فروید و ادوارد هاپر است. و اما گروه سوم نقاشان آب مرکب. از سفر به چین نتایجی به‌دست آمد که گاهی با مطالب روی اینترنت و کتاب‌ها متفاوت بود. مواجهه از نزدیک حداقل فضای كلی را روشن‌تر کرد. با کمک کسانی که هر کدام نقشی در جامعه هنری  چین دارند  فهرست‌هایی از نام هنرمندان معاصر به دست آورده‌ایم که در آن‌ها اسامی جدیدی هم پیدا می‌شد. این نام‌ها سرنخی بود برای جستجوی بیشتر. از مجموع تمامی منابعی كه ذكر شد تعدادی را انتخاب كردیم. دست آخر در این مقاله از هرکدام از دنیای هنرهای موازی که هم‌زمان در چین زنده و فعال هستند نمونه‌هایی آورده شده است که البته سلیقه شخصی و میزان اطلاعات و مطالب موجود و قابل دسترس و پوشش دادن جوانبی که به نظر می‌رسید در بقیه مطالب مجله مغفول مانده بود در این انتخاب‌ها دخیل بوده است.

.

بخشی از مقاله:

چِن یی‌فِی

در تبت به دنیا آمد و در آكادمی هنری شانگهای نقاشی به شیوه رئالیسم اجتماعی روسی را فرا گرفت. چن در نقاشی رنگ روغن معاصر چین چهره‌ای تأثیر گذار محسوب می‌شود. او یكی از هنرمندان مهم انقلاب فرهنگی چین است و علاوه بر اینها برای پرتره‌های رئالیستی كه از زنان و نوازندگان چینی در لباس‌های سنتی‌کشیده و مناظرش از حومه‌ی شهرها به شهرت جهانی رسیده است. با اینكه به طرفداری از سرمایه‌داری متهم بود، اما توانایی او در نقاشی رئالیستی موجب شد تا از جانب حكومت مورد توجه قرار گیرد. او اندكی پس از فارغ التحصیلی تصاویری از جمله پرتره‌های بزرگی از مائو و قهرمانان ملی چین را می‌کشید. بعد از انقلاب فرهنگی اثری با عنوان  نگاه به تاریخ از منظر من  کشید كه نقاش را در حال تماشای دیواری نشان می‌داد كه اتفاقات تاریخی چین در دهه‌ی ۱۰ و ۲۰ میلادی را نمایش می‌داد.

.

لی وایی

لی از مشهورترین منظره سازان آب مرکب معاصر دنیاست. او سنت‌های نقاشی چین را با شیوه‌های انتزاع مدرن در هم آمیخته و مناظر آب مرکبی مبهم و اثیری می‌سازد. او در شانگهای و در خانواده‌ای متمول متولد شد، شش ساله بود که به سفارش پدر نزد استادی خانگی به یادگیری خوشنویسی و نقاشی آب مرکب در مکتب شانگهای پرداخت. برای پسر بچه‌ای شش ساله آویختن کاغذی بزرگ برای نقاشی بسیار هیجان انگیز بود و او از این دوران با خوشی یاد می‌کند. در ۱۶ سالگی یادگیری شیوه‌ی نقاشی غربی را نزد ژانگ چونگرن^۱ که فارغ التحصیل آکادمی سلطنتی بلژیک بود و به خاطر نقاشی‌های رئالیستی آب رنگی‌اش مشهور بود آغاز کرد و مجموعه‌ای نقاشی از گل و پرندگان انجام داد. …

.

کزو بینگ

در ۱۹۸۷ از دانشکده‌ی چاپ آکادمی هنری پکن در مقطع فوق لیسانس فارغ‌التحصیل و سه سال بعد راهی امریکا شد. مدت هجده سال در امریكا كار و زندگی كرد و بالاخره در سال ۲۰۰۸ به دعوت آكادمی‌ای كه در آن تحصیل كرده بود به چین بازگشت و هم اكنون سمت ریاست آن را برعهده دارد. …