نمایشگاه عکس «شریعتی، پوشه‌ی دوم» در گالری آریا و دیلمان
«سرگشتی ایده‌ها در غیاب فرم» عنوان یادداشتی به قلم پویا کریم است. این مقاله به بهانه‌ی نمایشگاه عکس «شریعتی، پوشه‌ی دوم» در گالری آریا و دیلمان نوشته شده است. «پوشه‌ی دوم» دومین پروژه‌ی آموزشی و فرهنگی از مجموعه‌ی سه‌گانه‌ی شهری پس از پروژه‌ی «ولیعصر؛ پوشه‌ی اول» است که به یکی دیگر از شریان‌های اصلی شهر تهران، یعنی خیابان شریعتی، می‌پردازد. «نمایشگاه عکس شریعتی» محصول یک دوره‌ی کارگاهیِ یک‌ساله و تلاش یک گروه ۳۵ نفره است که در مهرماه با نمایش آثار ۲۴ هنرمند در گالری‌های آریا و دیلمان برگزار شد.
متن حاضر می‌کوشد تا نکاتی را با رویکردی درونی نسبت به «پوشه‌ی دوم» بیان کند.
برای مطالعه‌ی سایر مقالات پویا کریم اینجا را کلیک کنید.
بخشی از مقاله:
روشن است که کیوریتور میل به تألیف و آفرینش دارد. و به این میلِ خود از طریقِ کنار هم قرار‌دادنِ اشیائی که به‌نظر هنری و «زیبا» نمی‌آیند و تصاویری که «تماشایی» نیستند، پاسخ گفته است. به‌محض ورود به فضای نمایشگاه عکس، مخاطب با گونه‌های مختلفی از اشیا و تصاویر روبه‌رو می‌شود. بیننده مجموعه‌ای از جعبه‌های چوبی را می‌بیند که درهایشان باز است و داخل آن‌ها به منظورِ نمایش عکس‌ها و اشیای روزمره به شکل ویترینی درآمده است. و در کنار هر جعبه یک متن حضور دارد. متن‌ها بیانگر روایت‌های شخصی از رویدادهایی در خیابان شریعتی هستند که نسبتی با عکس‌ها و اشیای درون جعبه برقرار می‌کنند. در سوی دیگر، سه دیوارِ گالری به واسطه‌ی انبوهی از تصاویر یافته‌شده (رسانه‌های اجتماعی) پوشانده شده و در ضلع چهارم کُنده‌هایی قرار گرفته تا یادآورِ جوخه‌‌ی اعدام زندان قصر باشند.
در مجموعه‌ای دیگر، یک حجم به شکل پله و از جنس پلکسی حضور دارد. چندین مجموعه در قالب عکس و هنر تعاملی، چهره‌ی دکتر علی شریعتی را محور کار خود قرار داده‌اند. مجموعه‌هایی هم بر مبنای هنر ویدئو و صدا و مونتاژ شکل گرفته‌اند. و مجموعه‌های عکسی هم محصول نگریستن بی‌واسطه به شهر و پرسه‌زنی در خیابان شریعتی هستند و…