نازگل انصاری‌نیا از هنرمندانی است که در کاربرد سنت در هنرش، راهی متفاوت و منحصر به فرد را برگزیده است. «ساخت و پرداخت» عنوان گفتگوی ایمان افسریان، غزاله هدایت و مجید اخگر با این هنرمند است. انصاری‌نیا از تجربه‌ی هنری خود در رشته گرافیک می‌گوید و این‌که چگونه کارهای اولیه‌ی او تحت تاثیر فضای گرافیک به سمت مباحث زبان‌شناسی رفته است؟ در آثار اولیه، یکی از پروژه‌های او حین تحصیل در آمریکا بر اساس اسناد کاخ سفید و تحت تأثیر گفتمان خاورمیانه خلق شد. اثری که به عنوان یک مهاجر در آمریکا به امور اداری مهاجرت ارتباط داشت. گفتگو در ادامه به آثار این هنرمند پس از بازگشت به ایران می‌پردازد.
نازگل انصاری‌نیا در ایران به اِلمان‌های سنتی و گذشته‌ی خود حساس‌تر می‌شود. بر مبنای همین دغدغه‌ها اولین نمایشگاه خود در ایران را برگزار می‌کند. مجید اخگر از هنرمند پیرامون ارتباط آثار او با دوره‌ی تحصیلش سوال می‌کند. انصاری‌نیا به تدریج در آثار بعدی خود به مسائل روز ایران نزدیک‌تر می‌شود. او در یکی از آثارش، موتیف‌هایی از زندگی را با نقوش فرش در هم می‌آمیزد. این آمیختگی نیز مورد پرسش قرار می‌گیرد. ایمان افسریان از او درباره شوخی و طنز در آثارش پس از بازگشت به ایران سوال می‌کند.
اظهارات هنرمند نشان می‌دهد که چگونه آثارش با وجود به کارگیری نشانه‌های سنتی، از بازاری شدن در اقتصاد هنر امروز تا حد زیادی در امان مانده‌است. این هنرمند در ادامه‌ی کارهایش به ترکیب موقعیت امروزی انسانی در ایران و پدیده‌ای سنتی به سبک و سیاق خود ادامه داده‌است. جزئیات این مواضع را در این گفتگو خواهید خواند.
نقدی از مجید اخگر با نام «ایده‌پردازی با ماده» درباره نازگل انصاری‌نیا، در شماره ۶۱ قابل تامل و توجه است.
درباره‌ی هنر معاصر بخوانید.