معرفی مقاله:
هرجا حرفی از کلیت عکاسی ایران به میان بیاید. معمولا گلایه و شکایت از نبود تاریخی کلی و مرجع نیز با آن همراه است. امروزه نیاز به یک تاریخ‌نگاری جامع، بیش از پیش احساس می‌شود. هرچند این احساسِ نیاز، همه‌گیر نیست و تنها در بین گروه خاصی از جامعه عکاسی ایران دیده می‌شود. زانیار بلوری در مقاله‌ی «در جستجوی عکاسی هنری ایران» به عکاسی هنری ایران می‌پردازد.
در چنین شرایطی، نوشتن یا تحلیل عکاسی هنری ایران، با نگاهی جامع به آن، بیشتر به آرزو و خیالی دور می‌ماند. اگر از دل‌نوشته‌هایی احساسی بگذریم که بعضاً برای هیچ، واژه‌ها را به بازی می‌گیرند.
بیشتر متن‌هایی که خواسته‌اند بر عکاسی هنری ایران متمرکز باشند، متن‌هایی شده‌اند پراکنده و سردستی (snapshot) در جهت ارائه یک تاریخِ ایستایِ تکه تکه از سلسله وقایع روی داده. متن‌هایی نیز که خواسته‌اند فراتر روند. شرایط عکاسیِ هنری را تجزیه و تحلیل کنند، بیشتر توانشان در راه گردآوری شواهد و قراین به تحلیل رفته است.