طراحی فونت به نسبت دیگر شاخههای رشتهی گرافیک اصولیتر است و ساز وکاری علمی دارد. ولی هر طراح برای طراحی یک تایپفیس دیزاین اولویتهایی را برای خود در نظر میگیرد. در واقع هر کدام، شیوهی کاری مخصوص به خود را دارند. در این مجموعه از پنج تن از طراحان فونت کشورمان که حاصل کارشان برای همه آشناست خواستیم تجربهی شخصی خود را در زمینهی یکی از تایپفیسهایی که طراحی کردهاند، بازگو کنند. اینکه ایدهی طراحی فونتِ مورد نظر از کجا شکل گرفت. روند طراحی آن به چه صورت بود. چه مشکلاتی بر سر راه طراحی و اجرا قرار گرفت. و درنهایت چگونه این مشکلات برطرف شد. کامران انصاری از «آموزان»، ابراهیم حقیقی از «اوژن»، محمدرضا بقاپور از «ترافیک»، مصطفی اوجی از «ساتین» و مسعود سپهر از «یکان» گفتهاند.
(فهرستی از اصطلاحات هنری به زبان انگلیسی)
بخشی از مقاله:
کامران انصاری: «در رابطه با بازتولید این فونت، این نکته لازم است گفته شود که حدود ۶ بار این فونت بازتولید شده. و برنامهنویسی و نحوهی اتصالات آن تغییر کرده است. نکتهی جالب اینکه در نسخهی اولیه، قد فونت بلندتر بود. ولی الان قد فونت مناسبتر شده و قابلیتهای آن هم خیلی تغییر کرده و بیشتر شده. گستردگی این فونت در کتابهای درسی نشاندهندهی این حقیقت است که شما فونتی را طراحی کردهاید که هر روز مورد نقد قرار می گیرد و با آن کار میشود. طیف وسیعی باید با این خط کار کنند و آموزش بینند و بر اساس آن بنویسند. همچنین آموزگاران باید بتوانند خواندن این خط و چگونه نوشتن آن را آموزش دهند. از نتیجهی نهایی تا حدودی راضی هستم. ولی شما برای اینکه بفهمید فونت به لحاظ کیفی چگونه است، بهتر است پس از طراحی و تولید آن یکی دو سال سمتش نروید و از آن فاصله بگیرید. سپس آن را نقد کنید.»