مقالهی «کوبیسم و هنر انتزاعی» به قلم آلفرد بار و برگردان ابوالفضل توکلیشاندیز است. این متن بخشهایی از مقالهی مهمِ آلفرد بار، نخستین مدیر موزهی هنر مدرن نیویورک است. او مقاله را در سال ۱۹۳۶ به عنوان مقدمهی کاتالوگ نمایشگاهی که با همین عنوان در این موزه برگزار کرد نوشت. آلفرد بار که به طور کلی چهرهی تأثیرگذاری در معرفی و ترویج هنر مدرن بود. با این نمایشگاه و مقالهی مقدماتی خود، تأثیر چشمگیری بر روایت غالب شکلگیری هنر مدرن از پستامپرسیونیسم به کوبیسم و از آنجا تا هنر آبستره و آثار انتزاعی بر جا گذاشت.
مقاله شامل این طبقه بندی در آثار انتزاعی است: انتزاعی، انتزاعهای نسبی و انتزاعی های ناب، دیالکتیک هنر انتزاعی، آثار انتزاعی نسبی و عناوین آنها، هنر انتزاعی و سیاست و دو سنت اصلی هنر انتزاعی.
دربارهی سبکهای هنری بخوانید.
بخشی از مقاله:
ابهام واژه انتزاعی در حین اطلاق آن به آثار هنری به راستی مفید هم هست. چرا که ابهام و سردرگمی جداییناپذیر از موضوع را نیز نشان میدهد. شاید به خاطر داشتن معنای فعلی و اسمی واژه انتزاع بتواند به روشن شدن این موضوع کمک کند. به عنوان مثال، نقاشی سوپرهماتیستی مالویچ در نمایشگاه «کوبیسم و هنر انتزاعی »، موزه هنر مدرن. نیویورک، ۱۹۳۶ از یک مربع سیاه و قرمز تشکیل شده است. این نقاشی مطلقاً به اشکال طبیعی وابستگی ندارد. هم از حیث پیدایش و هم از حیث فرم نهایی خود به شکلی ناب آثار انتزاعی است. مالویچ در این اثر با ترکیب دو فرم ابتدایی هندسی که آنها را بهعنوان واژگان پایه سوپرهماتیسم تدارک دیده بود، برنامه خود را به پیش برد. این نقاشی به معنای «اسمی » واژه انتزاعی است…