ویژه‌نامه‌ی “عصر تجدد” (شماره ۱۸ “حرفه: هنرمند”)، این امکان را فراهم کرد که رویکرد نظری مجله نسبت به هنر معاصر روشن‌تر گرد. اکنون شرایط فراهم است تا به صورت انضمامی و زنده به نقد و تحلیل هنر و هنرمندان بپردازیم و آموزه‌ها و سننی که امروزه زنده و رایج است را ریشه‌یابی کنیم. این مواجهه‌ی انتقادی، نیازمند تعهد به اخلاق نقدکردن و نقدشدن است.
در این فصل، نخست مقاله‌ای از ثمیلاامیرابراهیمی می‌خوانید که نگاه گروهی از نقاشان معاصر ایران را با نگاه مراندی مقایسه کرده است و سپس نقدی از مجیداخگر خواهید خواند که دو نمایشگاه (که فصل گذشته در دو گالری تهران برگزار شده‌اند) را مقایسه نموده‌است.
جهت مطالعه‌ی مقالاتِ این جستار، به بخش مقالات مرتبط در فصلنامه، در انتهای این صفحه مراجعه کنید.
