در شماره ۳۷، جمعی از هنرمندان پاسخهایی به پرسشهای مجله دادند تا شاید شِمایی کلی از روحیه و طرز فکر نسلی که پس از سال ۷۷ ظهور کردند را ترسیم کند. تصمیم داریم در این شماره و شماره بعد به تحلیل این نسل و این دوران از هنر معاصر ایران بپردازیم و بحث را پی بگیریم …
.
مطالعهی مقالات این بخش:
مقالهی «دربارهی تاریخ هنر معاصر ایران: پند پیر دانا» به قلم باوند بهپور
مقالهی «عکاسی هنری ایران پس از ۷۶» به قلم مهران مهاجر
مقالهی «حرفه: گالریدار (۲)» به قلم هدا اربابی
مقالهی «جوانی، ژورنالیسم، نظریهی ادبی: ادبیات داستانی پس از اصلاحات» به قلم امیر احمدی آریان
مقالهی «هنر معاصر ایران؛ تکثیر کیچ، تکرار هیچ» به قلم سیامک دلزنده
مقالهی «حرفهایی که باید میزدم» به قلم منوچهر معتبر
مقالهی «یازده طریق نگاه کردن به یک درخت در طرحی از علی نصیر» به قلم وحید حکیم