سیندی شرمن / آرتور دانتو / فرشید آذرنگ

بخشی از متن:

مقاله‌ی «سیندی شرمن» به قلم آرتور دانتو متفکر و فیلسوف هنر پیرامون اندیشه و آثار سیندی شرمن هنرمند معاصر است. آرتور دانتو یکی از برجسته‌ترین فلاسفه و متفکران معاصر ماست. اندیشه‌های او در حوزه فلسفه، به ویژه فلسفه هنر و زیبایی‌شناسی از اهمیت و اعتبار بسیاری برخوردار است. از او نوشته‌های بسیاری در مورد هنر و هنرمندانی همچون هاکنی، گوگن، کله، میرو، وارهول و… به چاپ رسیده است. از آن میان در عرصه عکاسی کتابها و مقالاتی است در مورد مپل تورپ، کارتیه برسون و سیندی شرمن. مقاله حاضر برگرفته از کتاب اوست با عنوان «مواجهه‌ها و تأملات». دانتو هم‌اکنون استاد فلسفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی دانشگاه کلمبیا در آمریکا است.اگرچه آثار سیندی شرمن را در حوزه عکاسی دسته‌بندی می‌کنند و بخاطر حالت و جلوه‌شان نیز تا حدودی به عکس بودن خود متکی‌اند اما عکاسی رسانه او نیست. به بیان دقیق‌تر عکاسی وسیله‌ای است برای غایت‌ها و اهداف هنرمندانه‌‌ی او. رسانه او، خود اوست. اما منظور این نیست که او موضوع سوژه خویش است چرا که این عکس‌ها صرفاً در معنایی تقلیل یافته از خود او هستند، همانطور که اثر دلاکروا با نام the Barricades Liberty Storming ، از روی مدلی کار شده که برای این اثر، حالت گرفته است.

آگاهی به این امر که آنها از سیندی شرمن عکاسی شده‌اند در تجربه و ارزیابی ما از این کارها نفوذ می‌کند اما این کارها در مورد خود او نیست آنها در این مورداند که او، به مثابه رسانه بازنمایی متعلق به خودش چهره خود را بدن خود را لباس خود را و محیط خود را برای ارائه و نمایش، به کلی تغییر داده است.

او خودش را بکار می‌گیرد تا نوعی توهم را به انجام برساند. کمک عمده‌ای که عکاسی به این کار می‌کند برخاسته از معانی ضمنی‌اش در مقام مستندنگار است. حالت عکاسی متعارف و استاندارد، هرچند هنرمندان به آن بی‌اعتنایی کرده‌اند حالت تصویری است که مسبب موضوع خود را با شبیه شدن به آن، بازنمایی می‌کند. فرض بر این است که عکاسی، نوعی ثبت تصویری است. تصویر عکاسی غرق واقعیت دیداری مسبب خود شده است. در هنر شرمن از این فرض برای افزودن توهم مورد نظر او، بهره‌برداری می‌شود.این توهم در هر تصویر مفروض، اساساً با این شناخت محدود می‌شود که این تصاویر در هر موردی که باشند، اما تصاویر خود او هستند. شاید چهره سیندی شرمن، علی‌رغم ابهام و گنگی مناسب‌اش، دومین چهره‌ای باشد که تاکنون به طور گسترده در دنیای هنر شناخته شده است. فقط وارهول در این آشنایی از او پیشی گرفته است. …