نمایش اخیر آثار محسن وزیری مقدم با عنوان « محسن وزیری مقدم> صد سالگی» مرور دوره‌های مختلف هنرمند از سال ۱۳۲۲ تا ۱۳۹۷ را شامل می‌شود. نمایش مفصلی که این امکان را می‌دهد با تجربیات، سیر تحول و پروردگی آثار او بیشتر آشنا شویم. آن هم وزیری مقدم که وجه تجربه‌ورزی و مطالعه‌گری در آثارش بسیار مهم است. او از پیشگامان هنر انتزاعی در ایران است که با آموزش‌ها و نوشته‌هایش نقش مهمی در معرفی هنر مدرنیسم داشت. کتاب «شیوه‌های طراحی» او از اوایل دهه‌ی ۷۰ جزو منابع مهم آموزش طراحی در ایران بود. خطوط ریتیمیک تک فام، کنار گذاشتن ابزارهای متداول نقاشی؛ ترکیب مدیوم‌های متنوع، استفاده از ماده‌هایی غیرمتعارف در نقاشی و علاقه‌ی او به «حرکت»، عناصر محوری و پُرتکراری‌‌اند که در قالب کیفیتی تجربه‌ورزانه در آثارش برجسته می‌شوند. حتی طبیعت بی‌جان‌ها و مناظر سال‌های آغازین و خودنگاره‌های وزیری مقدم عامدانه این خصلت تجربه‌وزری را در خود دارد.
وزیری مقدم متولد ۱۳۰۳ است دوره کارشناسی نقاشی را در دانشکده هنرهای زیبا گذراند و سپس به ایتالیا رفت. در دهه‌ی ۴۰ به ایران بازگشت و به آموزش نقاشی مشغول شد. در این نمایشگاه از اولین تجربیات او می‌بینیم. آثاری با تکنیک رنگ روغن، طراحی از مناظر و اشیاء روزمره و پرتره‌هایی که با سطوح هندسی ترکیب می‌شوند. در سال‌های پیش از انقلاب و با توجه تحول اجتماعی و مدنی دهه‌ی ۴۰ و ۵۰ جریان شاگردان کمال‌الملک به تدریج به حاشیه رانده شد و گرچه جریان نوگرایی با نگاهی هویتی و بازگشت به سنت دست بالا را داشت و مورد تایید دفتر مخصوص و حمایت حکومت بود اما جریان مدرنیسم و هنر انتزاعی نیز بسیار مورد توجه بود و اکثر برگزیدگان بی‌ینال‌های پیش از انقلاب هنرمندان انتزاعی بودند. و وقتی از نسل طلایی هنرمندان دهه‌ی ۴۰ و ۵۰ حرف می‌زنیم، وزیری مقدم از مهم‌ترین آن نسل است و درواقع برجسته‌ترین آثار وزیری مقدم نیز به همان دو دهه بر می‌گردد. جایی که وزیری مقدم در تحولی مهم جدای از نقاشی سراغ کلاژهایی با ترکیب مقوا، پلاستیک و فلز و مجسمه‌های مفصلی می‌رود. قطعات این مجسمه‌ها (گاهی غول‌پیکر) توسط پیچ و مهره به‌هم متصل شده بودند تا به قول وزیری «درست مانند مفاصل انسان باز و بسته شوند.»
فرم و لیست دیدگاه
۰ دیدگاه
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.