کاراواجو چگونه بر هنر من اثر گذاشت

دیوید لاشاپل، عکاس و فیلمساز

کاراواجو را اغلب به‌عنوان مدرن‌ترین فرد در میان استادان قدیم نقاشی می‌شناسند. نوعی تازگی و معاصریت در آثار او وجود دارد که در نقاشی پیش از او وجود نداشت. جایگاه او در نقاشی درست مثل جایگاه الکساندر مک‌کویین در طراحی مد است که وقتی به صحنه وارد شد همه‌ی چیزهایی دیگر در جهان فشن، ناگهان کهنه به نظر رسید. کاراواجو نور را مانند یک عکاس به‌کار می‌برد و کادر نقاشی‌هایش مثل عکس بُرش می‌خورد. تابلویی از او که من همیشه در ذهن دارم اثری است به‌نام «پسری که مارمولک او را گزیده». این اثر نمونه‌ی زیبایی از نوردهی تک‌منبعی است که به‌عنوان مشخصه‌ی آثار کاراواجو می‌شناسیم و او در استفاده از آن پیشرو بود. اما این اثر علاوه‌ بر این نمونه‌ی خوبی از ثبت یک لحظه‌ی گذراست. لحظه‌ی واکنشِ به نوعی زنانه‌ی پسرْ به گَزیده‌شدن توسط مارمولک. درواقع یک عکس قبل از اختراع عکاسی.