در این زمانه پرآشوب، آسان اما نارواست فراموش کردن نام و یاد هنرمندان شایسته‌ای که نابهنگام از میان ما رفتند و کارشان ناتمام ماند. هنرمندانی چون نفیسه ریاحی که در سال ۱۳۷۹ در ۵۷ سالگی از بیماری سرطان درگذشت. حسامالدین رضایی که در سال ۱۳۷۷ دچار سکته قلبی شد، شاهرخ غیاثی که در سال ۱۳۷۴ در ۴۳ سالگی و حسین صفا که در سال ۱۳۶۴ در ۳۶ سالگی. هر دو در جریان حوادثی غیر قابل پیش‌بینی از میان رفتند… و شاید بسیاری دیگر از هنرمندانی که باید بیشتر می‌شناختیم و به همین علت نشناختیم. امیدوار باشیم که علاقمندان و آشنایان به کار چنین هنرمندانی بتوانند پیش از آن که نسل‌ها بگذرند و آثار و مدارک هنری آنها نابود شوند. کار و نام ایشان را در میان سایر هنرمندان زنده نگه دارند.
با این هدف، در این شماره مجله «حرفه: هنرمند» زندگی و آثار حسامالدین رضایی نقاش پرشوری که چند سال پیش ما را ترک گفت بررسی می‌کنیم.