بخشی از متن:
این جستار دیدگاه کارکردگرایانه functionalist در قبال سینما دارد توضیح ویژگی‌های متن بدون آگاهی از اینکه این ویژگی‌ها در تعامل با ساختارهای فرهنگی روانشناختی رفتاری بیننده، چگونه عمل می‌کنند راه به جایی نخواهد برد این تجربه‌ی سینماست که یک مطالعه‌ی مبتنی بر نظریه‌ی دریافت قصد تبیین‌اش را دارد باور بر این است که تهدید و محرمیت دوجنبه از کلوزآپ هستند که تأثیر عموماً فراگیری بر بیننده می‌گذارند اینکه چرا این تأثیرها به ظهور می‌رسند از طریق نظریه‌ای در باب حریم شخصی قابل توضیح تواند بود حریم شخصی در روان‌شناسی اجتماعی اشاره دارد به سپهر محرمانه‌ای که هر فردی که رفتاری فاصله‌گیرانه در موقعیت‌های بیناشخصی اتخاذ می‌کند برای خود کنار می‌گذارد.
گفته میشود این الگوی رفتاری واجد دو کارکرد است در کارکرد حفاظتی با رخنه به درون شخص به فرد درباره‌ی تهدیدهای بالقوه هشدار می‌دهد و سبب‌ساز رفتار حفاظتی میشود پس کشیدن خارج شدن از وضعیت تهدیدآمیز در کارکرد ارتباطی دخل و تصرف در فاصله در حین مکالمه مثلاً از طریق راه دادن شخص به درون فضای محرمانه‌ی خود راهی است برای اینکه میل از طریق آن علامت دهد که خواهان درگیری و محرمیت عمیق‌تری است باور بر این است که این دو کارکرد حریم شخصی به چند طریق با دو کارکرد نمای نزدیک یا کلوزآپ مرتبط میشود کلوزآپ همان فرایند اجتماعی روان‌شناختی‌ای را برمی‌انگیزد که یک وضعیت بیناشخصی واقعی می‌توانست برانگیزد.
کلوزآپ‌های نمونه‌واری از طیف گسترده‌ای از ژانرها این نظریه را تأیید می‌کنند.امروزه پذیرفته شده است که برخی قراردادهای سینمایی مثل استفاده از کلوزآپ‌ها به کل دلبخواهی نیست آنها با لحاظ کردن حساب‌شده‌ی ساختار اجتماعی روانشناختی بیننده به قصد ایجاد تأثیری خاص طرح‌ریزی می‌شوند.
به عنوان مثال فضای محرمانه، فاصله‌ای است که هم در عشق‌ورزی و هم در قتل اتخاذ میشود مه‌یرو ویتزر ۱۹۸۶.