زن در سینمای دهه ۷۰ شمسی / روبرت صافاریان

بخشی از متن:

از زنان کارگردان، رخشــان بنی‌اعتماد با ســاختن فیلم‌های نرگس (۱۳۷۱) و روسری آبی (۱۳۷۲) مستقیماً به مسئله‌ی زنان می‌پردازد و قهرمانان زن طبقات محروم را در کانون فیلم‌هایش جا می‌دهد. در نرگس شخصیت آفاق (فریماه فرجامی) از یک‌سو و شخصیت نرگس (عاطفه رضوی) از ســوی دیگر دو تیپ مختلف زن ایرانی را معرفی می‌کند: زنی ازکارافتاده اما رنج‌کشیده با اشاره‌هایی به عشقی نامتعارف و نافرجام و دختر جوانِ خوش‌روحیه و فعالی که برای ساختن زندگی آبرومندانه‌ای تلاش می‌کند. در روســری آبی نیز موقعیت نوبر به عنوان زن جوان زحمت‌کشی به تصویر کشیده شده است که در عشقی با مردی از طبقه‌ی دیگر و در آســتانه‌ی کهنسالی درگیر می‌شود. در بانوی اردیبهشت موقعیت زن روشنفکر مبارزی که از یکسو مسائل شخصی خود را دارد و از سوی دیگر در پی احقاق حقوق زنان طبقات فرودست است، به تصویر کشیده شده است. در این فیلم و فیلم زیر پوست شهر، شخصیتی به نام طوبا با بازی گلاب آدینه در فیلم‌های بنی‌اعتماد پیدایش می‌شــود که زنی است از مردم عادی که هم خانواده را اداره می‌کند، هم در بیرون خانه کار می‌کند و در همه‌جا در پی به‌دست‌آوردن حقوق ابتدایی خود است. از فیلم‌های اکران ۷۲ دو فیلم ـ ســارا (داریوش مهرجویی) و یک بار برای همیشه (سیروس الوند) مستقیماً به موقعیت فروتر زن در رابطه‌ی زناشویي می‌پردازند؛ خون‌بس (ناصر غلامرضایی) موقعیت تحت ستم زن در جوامع عشــایری است؛ محسن مخملباف با دو شخصیت زن در هنرپیشــه _یکی نان‌آور خانوادهای فلاکت‌زده و دیگری ســخت هراســان از اینکه شوهرش به خاطر نازایی او را براند، زن دیگری را به خانه می‌برد تا برایش بچه بزاید_ انگشــت بر مسائل حساسی از زندگی زن می‌گذارد و بالاخره رسول ملاقلی‌پور با انتخاب یک زن به عنوان شخصیت اصلی خسوف، زنی که به قول کارگردان مظهر آرمانی ازدست‌رفته است، مقام والایی به او اختصاص می‌دهد.

برچسب‌ها:

۰ دیدگاه

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

ارسال دیدگاه

سبد خرید ۰ محصول