پیمان هوشمندزاده، عکاس پرشور و سرحالی است که در فراز و نشیبی سینوسی، دائم مخاطبش را امیدوار و ناامید می‌کند! او تربیت و رشد یک عکاس مستند اجتماعی را دارد و بی‌پروایی و رهایی یک عکاس شخصی که بی‌سفارش عکس می‌گیرد. سفارش‌هایش را خودش به خودش می‌دهد و قصد کرده تا عادات رفتاری آدم‌های دور و بر همین سال‌هایمان را به تصویر بکشد. عادات بعضا غریب و نامعمول ما، که دائما از گوشه و کنار عکس‌ها و قصه‌هایش بیرون می‌زند.
او در واکنش مستقیم به فضای پیرامونش، موضوعاتش را برمی‌گزیند و با اتخاذ نگاهی گزنده و انتقادی، موضعش را نسبت به آنان صراحتا اعلام می‌کند. .
تنوع و پراکندگی دامنه موضوعی ای که هوشمندزاده طی این سال‌ها تجربه کرده، مانع از آن می‌شود که بتوانیم او را در یک تصور همگن و هدفمند، در ذهن خود مجسم کنیم. شاید این به خودی خود بد نباشد اگر نتیجه‌اش تعداد قابل توجهی عکس و داستان به یاد ماندنی باشد.
مطالعه‌ی مقالات این بخش:
«درباره عکس‌های پیمان هوشمندزاده؛ خرده‌فرهنگ‌های دنیایی بیش و کم مردانه» / مهران مهاجر
«ستوان، مرغ ریقو، خروس ریقوتر» / پیمان هوشمندزاده
«عکس موقعیت» / گفت‌وگو با پیمان هوشمندزاده