ارتباط آزاد و آموزش مسئله‌ای اساسی است/ بازنشر از مجله‌ی آدینه

نظرخواهی از سعید شهلاپور، نصرتالله مسلمیان، بهرام دبیری، گیزیلا سینایی، منوچهر صفرزاده، علیرضا اسپهبد، ثمیلا امیرابراهیمی

تعالی نقاشی نیز چون هر هنر دیگری، حاصل کار مداوم و خلاقانه‌ی هنرمندان است. هر مانعی که در کار پدید آید، بیش از هر چیز بر خلق هنری و بر کار هنرمندان اثر می‌نهد که سازندگان و انتقال‌دهندگان فرهنگ جامعه‌ی خویش‌اند. در گزارش این شماره، در میزگردی با تعدادی از نقاشان مطرح کشور خود به مشکلات و مسائل نقاشان پرداخته‌ایم.

در سال‌های اخیر، نقاشی معاصر ما از دو سو با رشد کمی و کیفی مواجه بوده است. از سویی در زبان تصویری و تجسمی ما چنان تحولی رخ داده است که بسیاری از آغاز دورانی نو در نقاشی ما سخن می‌گویند. اقبال جامعه و مخاطبان نیز به نقاشی چنان چشمگیر است که نمودهای آن را می‌توان در ترکیب انبوه مشتاقانی که به نمایشگاه‌ها می‌آیند و افزایش روزافزون هنرآموزان نقاشی در مراکز رسمی آموزشی و کارگاه‌های خصوصی دید. اما نقاشان ما با دشواری‌هایی رو‌به‌رو بوده و ارتباط با مخاطبان به‌ویژه لایه‌هایی از جوانان که مخاطبان جدی‌تر و نوتر پرده‌های نقاشی هستند، چنان‌که باید پاسخگوی نیازهای جامعه‌ی ما نیست. چه موانع و مشکلاتی وجود دارد که به رغم تحول در نقاشی ما این ارتباط شکل نگرفته و نقاشان ما مکانیزم‌های ارتباطی وسیع و گسترده با مخاطبان خود را در اختیار ندارند؟ در مورد آموزش نیز این پرسش مطرح است که آیا محتوا، برنامه، روش تدریس و استادان ما در مراکز رسمی آموزشی نقاشی، می‌تواند پاسخگوی نیازهای جامعه باشد؟ و شما برای حل مشکلات و موانع و عوامل بازدارنده چه راه‌حل‌هایی دارید؟