بخشی از متن:
یاسر موسی‌پور: امروز به درخواست نشریه‌ی حرفه: هنرمند این جا هســتیم تا برآنچه بر معماری ایران در دهه‌ی ۷۰ شمسی گذشته نوری بتابانیم. به‌نظر من ویژگی این پنل این اســت که هر ســه در ایران درس خوانده‌ایم. آقای رضا دانشمیر در دانشگاه علم و صنعت و آقای علیرضا تغابنی در دانشگاه گیلان تحصیل و بخش عمده‌ای از این دهه‌ی مهم را نیز در خلال پرداختن به معماری زیست کرده‌اند. در مقدمه و برای شــروع بحث اساساً میتوان در دو سطح درباره‌ی تحولات معماری صحبت کرد. یکی در سطح نیروها و رویه‌های کلانی که الگوها و پارادایم‌هــای تولید فضا را دگرگون می‌کنند. برای مثال بیاییم در دهه‌ی پنجاه به موازات بررسی پروژه‌های اردلان و امانت، از افزایش قیمت نفت، ظهور طبقه‌ی متوســط و غیره صحبت کنیم و بگوییم این نیروها و رویه‌ها اساســاً چه تأثیراتی بر معماری و شهر گذاشتند. در ســطحی دیگر و در یک میدان کوچکتر هم میتوان تحولات خود مدیوم معماری و گفت‌وگوهای نسلی میان معمارها را زیر ذره‌بین برد. در ســطح عام، دهه‌ی ۷۰ دهه‌ایست که با دولت سازندگی شروع می‌شود و از میانه‌ی آن دولت اصلاحات سر کار می‌آید. بدین ترتیب، در این دهه دو آزادسازی مهم اتفاق می‌افتد. اولی آزادسازی اقتصادی آقای رفسـنجانی، تدوین اولین برنامه‌ی توسعه، ایجاد مناطق آزاد و چرخش به سمت اقتصاد آزاد اســت. آزادسازی بعدی آزادسازی فرهنگی و سیاســی و اجتماعی اســت که در دولت اصلاحات اتفاق می‌افتد. فکر می‌کنم بعد از آن نیز فضایی به وجود آمد که به‌خصوص پرکتیس شــما (آقای دانشمیر) را تحت‌الشعاع قرار داد و باعث شد دفتر شما هم وارد گردونه‌ی تولید فضاهای فرهنگی شود. در این دهه دانشگاه آزاد در حال تکثیر است و این تکثیر به‌تدریج فضا را متأثر می‌کند. در سطح معماری هم در سال ۱۳۷۳ بهرام شیردل به ایران بازگشت و آقــای میرمیران اعلام حضور کرد. به‌طورکلی، اگر میرمیران را در کنار فرهاد احمدی و شیخ زین‌الدین یا آدم‌های دیگر بگذاریم، به‌نظر می‌رســد که دهه‌ی ۷۰ سومین باری اســت که تن معماری ایران مشخصاً به موضوع هویت برمی‌خورد. به‌عبارتی، اگر بخواهیم سه موج هویت برای معماری متصور شــویم؛ موج اول با رضاشاه و در فرایند تأســیس ملّیت مدرن ایرانی و با رجوع به ایران پیش از اسلام شکل می‌گیرد با این قصد که در فضایی ملوک‌الطوایفی یک کلیت را تأسیس کند. بار دوم، معماران در دهه‌ی پنجاه شمســی و در فضای گفتمانِ «آنچه خود داشت»، خیلی محکم شانه‌به‌شانه‌ی هویت می‌زنند. …
۰ دیدگاه
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.