معرفی مقاله:
این گفتگوی بلند در ادامه‌ی مباحث مطرح شده در مقاله‌ی «مسیرهای هنر ایران: طرحی از امکان یک خلاقیت تاریخی» نوشته‌ی مجید اخگر در شماره‌ی ۵۴ همین مجله است. همین‌طور در ادامه‌ی مقاله‌ی «محل اصلی بحث كجاست؟» نوشته‌ی ایمان افسریان در همین شماره شکل گرفته است. در این گفتگو ادامه‌ی همان مباحث این‌بار با حضور رویین پاکباز و نویسندگان دو مقاله‌ی یاد شده در قالب گفتگویی انتقادی ادامه یافته است. از همین روی مطالعه‌ی آن دو مقاله پیش از ورود به این گفتگو روشنگر خواهد بود.
گفتگو با رویین پاکباز با طرح مسئله‌ای که افسریان آن را «بحران هنر امروز ایران» می‌خواند آغاز می‌شود. شرکت‌کنندگان در بحث تلاش می‌کنند تا سیر تاریخ هنر ایران را در قالبی جدید بررسی کنند. این بررسی در بستر سیر گسترده‌تر تحولات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ایران، از دوره‌ی اوج تا دوره‌ی افول و انحطاط آن ترسیم می‌شود. زمینه‌ها و عوامل دخیل در این مسیر را تبیین و بازشناسی می‌کنند. بخش عمده‌ی این گفتگو معطوف به کنکاش در ابعاد مختلف مواجهه هنرمندان ایرانی با میراث هنری غرب است. علاوه بر آن، جریان فرنگی‌سازی در هنر ایران و تلاش هنرمندان برای الگو برداری از سنت هنر مدرن غرب از دوره‌ی صفویه به بعد بررسی می‌شود. سپس تعارض این جریان با سنت‌های هنری ایران مطرح می‌شود. در نهایت آسیب‌شناسی وضعیت هنر امروز ایران مورد کنکاش قرار می‌گیرد.