مقاله‌ی «تاریخمندی امر معاصر همین حالاست!» به قلم ژان فیلیپ آنتوان است. او استاد زیبایی‌شناسی و نظریه هنر معاصر است. هنر معاصر به چه آثاری اطلاق می‌شود؟ امروزه این پرسش شاید مهم‌ترین پرسش از هنر معاصر است. زیرا دیگر واژه‌ی معاصر به هیچ اثر هنری‌ای که در زمان حال تولید شده باشد گفته نمی‌شود، بلکه این واژه بر کنش‌ها، ابژه‌ها و رویدادهای هنری‌ای دست می‌گذارد که خالقان و مخاطبان‌شان آن‌ها را «هنر زمان ما» تلقی کرده‌اند. «زمان ما» و یا به عبارت دیگر زمان حال چه زمانی است؟
اختلاف میان عبارت «زمان حال» و «زمان معاصر» همواره پابرجاست. به زعم ژان فیلیپ آنتوان، پیوند میان هنر، امر معاصر، زمان حال و گذشته در پایان قرن هجدهم پدیدار شد، هنگامی که فردریش شیلر رابطه‌ی میان هنرمند و زمانه‌اش را غریب و نابه‌هنگام توصیف کرد. شیلر معتقد بود هنرمند در حالی که «فرزند زمانه‌ی خود» است. در برابر همگون شدن با لحظه‌ی حال مقاومت می‌کند و در هیأتی بیگانه غرابت اثرش از نگاه عموم به گذشته و یا زمانی ناشناخته برمی‌گردد.
اما اگر هنرمندی به تمام جذب ضرورت‌ها و ذائقه‌های زمان حال نشود. در آن صورت به کدام دوره‌ی زمانی تعلق دارد؟ اگر به اعتقاد شیلر به زمان گذشته برمی‌گردد، این گذشته چیست؟ ژان فیلیپ آنتوان در این مقاله با نقبی به جوامع غربی و تعریف آن‌ها از گذشته و زمان حال و امر معاصر، سعی دارد تعریفی از امر معاصر ارائه دهد؛ زیرا گویی امروزه یا چیزی را نو می‌دانیم و کاربردی، یا آن مربوط به گذشته و اثری یادمانی است.