عکس جاودانگی که توسط ادی آدامز ثبت شده است لحظه ای از جنگ ویتنام و درد و رنج آن روز‌ها را به تصویر می‌کشد.
این تصویر، عکسی از جنگ ویتنام و رئیس پلیس سایگون است که اسلحه‌اش را به طرف شقیقه‌ی یک ویت کنگ نشانه رفته است. عکاس لحظه‌ای از دید، رنج، ترس، شقاوت و بیرحمی را به تصویر کشیده است؛ و این دلیل من برای انتخاب این عکس برای این صفحه است.
ادی آدامز در شرح عکسش که برنده‌ی جایزه«پولیتزر» هم شده می‌گوید: در آن عکس دو نفر کشته شدند کسی که گلوله خورد و ژنرال ناگولون. ژنرال، ویت کنگ را کشت و من با دوربینم ژنرال را کشتم.
در کنار آدامز فیلمبرداری هم وجود داشته و لحظات قبل و بعد از این اعدام خیابانی را به تصویر کشیده اما آن «لحظه‌ی قطعی» را فقط عکاس و با یک فریم به ما نشان می‌دهد و اینجا است شگفتی عکس!
مروری بر تاریخ عکاسی در دنیا نشان می‌دهد که تمامی تصاویر به یاد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماندنی که در ذهن انسان‌ها نقش بسته و متأثرشان نموده از این نوع بوده‌‌اند. البته این به معنی آن نیست که باید جنگ و بدبختی و مصیبت ها‌ی مردم را به تصویر کشید بلکه می‌خواهم بگویم که عکاس باید با اتفاقاتی که در اطرافش می‌گذرد مأنوس باشد و در جامعه‌‌‌ای که زندگی می‌کند و در سطحی گسترده تر در این دنیا، خود را مسئول بداند و بتواند از عمق یک فاجعه تصاویری انسانی را ارائه کند.