این مقاله نگاهی دارد به آرا و زندگی حرفه‌ای ماتیو کارتر (Matthew Carter). او با بیش از پنجاه سال تجربه در حرفه‌ی طراحی تایپ و کسب افتخارات متعدد، همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. در دنیای تایپ‌دیزاین کمتر کسی را می‌شناسیم که در حد و اندازه‌ی ماتیو کارتر قلم‌هایش خوانده شده باشند. مجله‌ی اکونومیست نیز در سال ۲۰۰۵ مقاله‌ای را با عنوان «مردی که بیش از هر کسی خوانده شد.» به او و اهمیت آثارش اختصاص داد. در مقاله‌ی حاضر با زندگی‌نامه‌ی کارتر آشنا می شویم. سپس با نگاه او به مقوله‌ی فونت، طراحی و تایپوگرافی بیشتر آشنا خواهیم شد.
بخشی از مقاله:
ماتیو کارتر در مصاحبه‌ای با وب‌سایت کریتیو بلاک چنین می‌گوید. «الفبای حروف لاتین در شکل ظاهری‌اش عمری درازتر از خودِ تایپ دارد. ما نمی‌توانیم یک روز صبح از بستر بلند شویم و بگوییم که واقعاً از حرف D خسته شده‌ایم. تو نمی‌توانی این را بگویی. در دورزمانی قراری نانوشته منعقد شده که به ما بگوید یک D چه‌شکلی است. شما پیش‌تر از این به رعایت آن ملزم شده‌اید. به‌نظر من، اگر می‌خواهید یک طراح تایپ باشید. به روحیه‌ای نیاز دارید که به چنین الزام‌های مشخصی علاقه داشته باشد و به آن‌ها مقید باشد.»
جاناتان بارنبروک در مقدمه‌ی کتاب الف تا ی طراحان تایپ، نوشته است. «بسیاری از من می‌پرسند چرا هنوز هم به طراحی حروف ادامه می‌دهی. مطمئناً به‌اندازه‌ی کافی فونت تولید شده است. پاسخ من به این افراد این است که دقیقاً به‌این دلیل که طراحی تایپ مدیوم مناسبی برای بیان شخصی است. تو می‌توانی در آن ۲۶ حرف مضحک روح زمانه‌ات و حتی یک بیانیه‌ی سیاسی را بیان کنی. و از همه مهم‌تر طراحی و انتشار یک تایپ‌فیس به‌این معناست که تو موفق به تولید صدای جدیدی شده‌ای که منحصراً به تو تعلق دارد.»