معرفی مقاله:
مقاله «نگارش تصویر بعد از بارت» را ژان میشل راباته تالیف و نغمه یزدان‌پناه ترجمه کرده‌است. رولان بارت یکی از مهم‌ترین متفکران و نشانه‌شناسان فرانسوی بود. بارت همواره علاقه داشت تاریخ را مجموعه‌ای از عکس‌های فوری در نظر گیرد، قاب‌هایی ثابت و در عین حال بی‌ثبات. خط سیر افکار بارت همواره حاکی از درگیری ذهنی او با مفهوم تصویر است. او کتاب و مقالات بسیاری در همین زمینه نوشته است.
در مقاله‌ی «نگارش تصویر بعد از بارت» ژان میشل راباته اما به سراغ مورد جالبی در تفکر بارت رفته، او تلاقی فکری میان بارت و سارتر را، که یکی دیگر از متفکرین برجسته‌ی فرانسوی بود، بررسی کرده است. با وجود تعلق‌شان به مکتب‌های فکری متضادی مانند اگزیستانسیالیسم و ساختارگرایی قرابت‌های پنهان اما اساسی تفکرشان را مورد مطالعه قرار داده است. راباته نگاه آن‌ها به تحلیل تصویر عکاسی و مفاهیم آن را که امروزه در بستر مسائل کلان‌تر چندفرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند، شرح داده است.
این مقاله به ارزیابی عملکرد رولان بارت می‌پردازد. رولان بارت در سال ۱۹۸۰ چشم از جهان فرو بست. هفده سالی كه از مرگ او می‌گذرد قائدتاً فرصتی كافی برای ارزيابی تأثير ماندگار و فراگير او بر نظريه‌ی انتقادی در اختيارمان گذاشته، تا صرفاً به حكايت‌های بازگفته درباره‌ی او بسنده نكنيم. و ببينيم كه چطور دست سرنوشت به شخصيت او هيبتی سترگ بخشيده است. به‌نظر می‌آيد اين نكته كه آخرين اثر منتشرشده‌ی بارت رسال‌های در باب عكاسی است تا حدی در تعيين «سرنوشت» او مؤثر بوده است. تصوير عكاسی دقيقاً همان تأثيری را ايجاد میكند كه من با به كارگيری واژه‌ی «سرنوشت» توصيفش كرده‌ام. عكس فرايند تكوين و تحول را منجمد میكند و آنچه راكه ماهیتاٌ ابژه‌ای متحرك است در پس نگاره‌ای ابدی می‌سازد.