مقاله « طرحی از نقد هنر، دیدن، خواندن یا مصرف کردن آثار؟ » به قلم مهدی نصراله‌زاده نجفی منتشر شده است. این مقاله با معرفی کتاب The Painted Word اثر تام ولف (Thomas Wolfe) آغاز می‌شود. این کتاب درباره اوضاع جهان هنر و فعالان حاضر در آن ( اعم از هنرمند، ناقد، مدیرموزه، مدیرگالری، حامیان مادی و معنوی و مخاطب) در بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۵ به نگارش در آمده است. تام ولف با خواندن نقدی درباره هنر که نوشته هیلتون کریمر ناقد ارشد روزنامه نیویورک تایمز بود، تحت تأثیر قرار گرفت.
به کشفی تازه درباره هنر مدرن دست یافت. کشف او این است اگر بخواهیم نقاشی را ببینیم باید با نظریه آشنا باشیم. هنر مدرن کاملا ادبی شده است. نقاشی‌ها و سایر آثار هنری فقط برای آن وجود دارند که متن را مجسم و مصور سازند. این مقاله برای دانشجویان هنر که می‌خواهند با ریشه‌های نقد هنری آشنا شوند، توصیه می‌گردد. آن‌ها در می‌یابند، که چگونه اساتید تاریخ هنر و ژورنالیست‌های دوره زمانی ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۵ هم‌دوش با خیلی از دانشجویان، روشن‌فکران و انواع و اقسام توریست‌های هنر، می‌کوشیدند نقاشی‌ها را به شیوه‌ای سرراست و مستقیم به سیاق شیوه قدیمی پیش از جنگ جهانی دوم، ببینند.
علاوه بر پرداختن به تام ولف، داستان جالبی در مقاله داریم که از اسکار وایلد نقل شده است. این نوشته از نمایشنامه بادبزن خانم ونیدرمیر آورده شده است. آدم سینیک، ظاهرا مظهر واقع‌گرایی افراطی و بدبینانه است. قیمت همه‌چیز را می‌داند اما ارزش هیچ‌چیز را نمی‌شناسد. در مقابل، آدم سنیتمنتالیست، به ظاهر مظهر خوش‌باوری و شاعرانگی ساده‌لوحانه است. همه‌چیز را به نحوی از انحا ارزشمند می‌داند.
بدون آن‌که درکی از ساز و کار زمخت قیمت‌گذاری، اقتصاد و بازار داشته باشد. به‌عبارتی، ارزش همه‌چیز را می‌شناسد اما قیمت هیچ‌چیز را نمی‌داند. به نظر می‌رسد اسکار وایلد بدبینی و خوش‌باوری افراد را بر حسب شیوه برخورد آن‌ها با مقوله بازار می‌سنجد. در ادامه با مقاله‌های دیگر و تأویل‌های دیگر منتقدین آَشنا می‌شویم.
بسته به شرایط، هنرمندان و دلالان هنر می‌کوشند توجه ناقد را جلب کنند و از این طریق برای محصولاتی که تولید یا توزیع می‌کنند بازار پررونق‌تری فراهم آورند. همان‌گونه که ناقدان نیز می‌توانند با فروش مهارت‌های نقادانه خود به همه کسانی که سود می‌برند پشتوانه‌ای گفتمانی برای این یا آن هنر و هنرمند تهیه نمایند.
بخشی از مقاله:
«یک موجود سینیک چه نوع موجودی است؟ کسی که قیمت همه چیز را می‌داند و ارزش هیچ چیز را نمی‌داند. سِنتیمنتالیست چه نوع موجودی است؟ آدمی که در هر چیزی یک ارزش مهمل پیدا می‌کند اما بازارِ هیچ چیزی را نمی‌شناسد.»/ اسکار وایلد
کلمه‌ی نقاشی‌شده (The Painted Word) کتاب مناقشه‌انگیزی است که تام ولف درباره‌ی اوضاع جهان هنر و فعالان حاضر در آن (اعم از هنرمند و ناقد و مدیر موزه و گالری‌دار و حامیان مادی و معنوی) در بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۵ نوشته است.
تام ولف در بازگشت به سال ۱۹۷۴ از ماجراهای صبح روزی تعریف می‌کند که با خواندن اظهار نظری نه چندان بااهمیت از هیلتون کریمر، ناقد ارشد روزنامه‌ی نیویورک تایمز و مسئول بخش هنرهای آن، به کشفی یگانه درباره‌ی هنر مدرن رسیده است. آن اظهار نظر این است: «این‌گونه نیست که رئالیسم نقاشان خودش را نداشته باشد؛ آنچه رئالیسم آشکارا فاقد آن است نظریه‌ای متقاعدکننده است.»