معرفی مقاله:
فعالیت های مجموعهداری نوشته‌ی شارل مکدونالد و ترجمه‌ی ابوالفضل توکلی شاندیز است. نویسنده‌ی مقاله جایگاه و نقش ویژه‌ای را برای مجموعهداری در موزه متصور است. در ابتدای مقاله می‌گوید: “مجموعه داری-شامل گردآوری، نگهداری، و به نمایش گذاشتن مجموعه‌ها- برای مفهوم موزه امری کلیدی محسوب می‌شود. ولو اینکه همه‌ی موزه‌ها مستقیما به آن بپردازند”. وی معتقد است مجموعهداری به اشکال مختلفی با دیگر شیوه‌های برقراری نسبت با اشیا و توجه به معنا و ارزش آنها، یعنی به معرفت شناسیهایی وسیعتر و مسائل اخلاقی اقتصاد اشیا، گره خورده است.
در ادامه‌ی مقاله شاهد تعاریف مفصل و دقیقی از مجموعهداری و طرح مسائل اخلاقیِ این امر هستیم. همچنین شرحی از تاریخ مجموعه داری را از دوران رنسانس تا عصر مدرن و مجموعه داری مدرن و موزه را پی میگیریم. تا به بحث هایی در رابطه با انتظام بخشی به مجموعهداری، معضلات مجموعه داری، مجموعه داری انفرادی و پیکر بندی مجدد مجموعهداری موزهای می رسیم. بحثی که به شرح نسبتا مفصلی از آنها پرداخته شده است. در انتها نویسنده نوشتار خود را با دعوت به تامل در مورد مجموعه داری و تمرکز بر خود اشیا به پایان می‌برد. او توضیحاتی در رابطه با ایجادِ شبکه‌ی “معانی اشیا” می‌دهد.
.
بخشی از مقاله:
به گمان من به همین ترتیب، مفهوم موزه نیز برای فعالیت‌های مجموعهداری فراتر از موزه به مسئله‌ای اساسی تبدیل شده است. از این گذشته، مجموعهداری به اشکال مختلفی با دیگر شیوه‌های برقراری نسبت با اشیاء و توجه به معنا و ارزش آنها، یعنی به معرفت‌شناسی‌هایی موسع‌تر و مسائل اخلاقی اقتصاد اشیاء، گره خورده است.
در حال حاضر نوشتارگان گسترده‌ای درخصوص مجموعهداری وجود دارد. که حوزه‌هایی نظیر تاریخ مجموعهداری، از جمله زندگی‌نامه مجموعه‌داران، و همچنین مجلدهای قطوری را در مورد برخی مجموعه‌های خاص و همچنین در مورد انسان‌شناسی، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی موزه و مجموعهداری همگانی شامل می‌شود.