مقاله‌ی «گواهی، حقیقت، نظم» نوشته‌ی جان تگ، نویسنده‌ی انگلیسی است. وی در این مقاله به اسناد عکاسانه و رشد دولت پرداخته است. همزمان با تحولات فنی عکاسی، کارکردهای دولت در حال گسترش یافتن و گونه‌گون شدن به اشکالی بود که هم مرئی‌تر بودند هم نظام‌یافته‌تر. ریشه‌های تاریخی این فرایند از حدود پانزده سال پیش از این زمان آغاز می‌شود. و در طول دوره‌ای امتداد می‌یابد.
بخشی از متن:
در ربع قرنِ پایانی سده نوزده، صنایع عكاسی فرانسه، بریتانیا و امریكا، همسو با سایر بخش‌های اقتصاد سرمایه‌داری، انقلابِ تكنیكی ثانویه‌ای را از سر گذراندند. این امر زمینه را برای تغییری اساسی مهیا ساخت. این امر در جهت ایجاد ساختاری تحت تسلط شركت‌های انحصاری عظیم بود.
ابداع صفحاتِ خشكِ كم‌زمان‌تر و فیلمِ انعطاف‌پذیر و تولید گسترده ابزارهای عكاسی ساده و كارآمد، بازارهای مصرفی تازه‌ای به وجود آورد. این بازارهای مصرفی تازه به رشد یك سازمان صنعتی پیشرفته شتاب بخشید.
همزمان ابداع وسائط ارزان‌قیمت و نامحدود بازتولید فوتومکانیکی جایگاه و اقتصاد روش‌های تولید تصویر را دستخوش تغییراتی کرد. این تغییرات هم‌ارز تغییرات ناشی از ابداع نگاتیو کاغذی به وسیله‌ی فاکس تالبوت در حدود نیم قرن پیش از آن است.
در رابطه با الگوهای عموما در حال تغییر تولید و مصرف، عکاسی در آستانه‌ی دوره‌ای از بسط و گسترش به درون حوزه‌های گوناگونی بود. از جمله‌ی این حوزه‌ها می‌توان به تبلیغات، روزنامه‌نگاری و بازارهای خانگی اشاره کرد. عکاسی همچنین در برابر طیفی از کابردهای علمی و تکنیکی قرار گرفته بود.
عکاسی ابزار راحتی در اختیار شماری از دستگاه‌های پزشکی، حقوقی و شهری قرار می‌داد. عکس‌ها در آن‌ها به عنوان واسطه ثبت و منبع تامین گواهی ایفای نقش می‌کردند…