بخشی از متن:
ارمغان بیستمین جشنواره فیلم کوتاه تهران ۲۸ مهر – ۳ آبان ۱۳۸۲
در نگاهی عمومی فیلم کوتاه در حاشیه فیلم بلند داستانی جای می‌گیرد اما برای کسانی که سینما را به سبب هنر بودن آن دوست می‌دارند فیلم کوتاه عرصه‌ای است که با اعتماد بیشتری در آن به دنبال هنر و زیبایی می‌گردند در نوشته حاضر تلاش من این است به تعدادی از آثار ارزشمندی که در جشنواره امسال فیلم کوتاه تهران به نمایش می‌آیند بپردازم در ضمن به این بهانه گاهی گریزی هم به آثار دیگر پدیدآورندگان فیلم‌های مورد علاقه‌ام بزنم.
فیلم‌های محمد اربابیان
در جشنواره امسال فیلمی هشت دقیقه‌ای به نام رویت را برگردان به نمایش درمی‌آید از فیلمسازی به نام محمد اربابیان این چهارمین فیلمی است که از اربابیان دیده‌ام و مشابهت سبکی بدیع و اشتباه‌ناپذیری با فیلم‌های پیشین او دارد.
نخستین آشنایی من با کارهای او فیلم ترانه‌های توالت بود طنزی که در همنشینی دو واژه عنوان این فیلم وجود دارد در سراسر آن نیز ساری است تمام فیلم تشکیل شده از نماهایی از زن جوانی که هر آن احساس می‌کند باید خود را به توالت برساند دائم در این نگرانی به سر می‌برد که آیا توالتی در دسترس هست یا نه.
نماهایی از پاهایی که به سرعت در حال حرکت‌اند باز شدن در توالت و رسیدن به آنجا در هم تدوین شده‌اند و گفتاری که هرچند سوم شخص است بنابر این گفتار ذهنی شخصیت نمی‌تواند باشد بی‌وقفه آنچه را در ذهن او می‌گذرد تشریح می‌کند ترانه‌های توالت با به تصویر کشیدن موقعیت فرضی اضطراب آلودی به ساده‌ترین وسائل و امکانات با تدوینی فوق‌العاده فضایی می‌آفریند که به انحاء گوناگون قابل تفسیر و تأویل است هربار که در توالت باز می‌شود و کاسه توالت را می‌بینیم نفسی از سر آسودگی می‌کشیم.