مقاله‌ی «هنر نامتعادل» گفتوگو با جان بالدساری، عکاس غیرمتعارف آمریکایی. در این گفتوگو مصاحبه‌کنندگان به سراغ زندگی و آثار او رفته‌اند. او در جواب یکی از سؤالات، پرسش جالبی را مطرح می‌کند: هنر قرار است چه باشد؟ این پرسشی است که راه و سبک او در هنرش را سمت و سو می‌دهد. هنری که در همین مقاله می‌خوانیم که چگونه از نقاشی آغاز شد اما در ادامه عکاسی جای آن را گرفت. در این گفتوگو می‌خوانیم که جان بالدساری که خود در دوره‌ای معلم هنر بود و با روبه‌رو شدن با کتاب‌های آموزش هنر به دیدی جدید از هنر و عکاسی رسید، به شکستن قالب‌های شکل‌گرفته در عکاسی تمایل پیدا کرد. سپس در آتلیه‌ی عکاسی‌اش دست به تجارب گوناگون زد.
در گفتوگو با جان بالدساری، آثار جان بالدساری چون «نقاشی‌های سفارشی» می‌بینیم که او در ترکیب چند مدیوم نقاشی، چاپ و عکاسی با متن چگونه الگوی زیباشناسی هنر را به شیوه‌ی خود تغییر می‌دهد. همان‌طور که می‌گوید: آیا می‌توانم از متن و عکس چیزی بسازم که در حکم هنر باشد؟ جان بالدساری از هنرمندانی است که آثارش تغییری در الگوی زیباشناسی عکاسی پدید آورده و این گفتوگو تلاشی است در هرچه بیشتر فهمیدن این روند و خود هنرمند.
بخشی از گفتوگو با جان بالدساری:
بالدساری می‌گوید: « با زندگي در نشنال‌سيتی و کار در آتليه‌ای بدون پنجره، فرصت بسياری داشتم که در مورد موضوعات گوناگون و موقعيت هنر فکر کنم. و يکي از موضوعاتی که در موردش فکر کردم کارکرد هنر بود. که احتمالاً از تدريس نشأت می‌گرفت. وقتی می‌گويم «کارکرد»، جالب است، چراکه در مورد يافتن نوعی حرفه‌ی اصلی که برای من و جهان معنی داشته باشد وجدانی اجتماعی دارم…»