معرفی مقاله:
«تأملاتی درباره‌یِ ماهیت تاریخی تصویر فوتوگرافیک» عنوان مقاله مجید اخگر است که در آن به ماهیت تصویر فتوگرافیک می‌پردازد. از نكات مورد اجماع در نظريه‌ی عكاسی آن است كه ابداع عكاسی، يا فرايندی كه براي نخستين بار منجر به ثبت شيميايیِ تصويرِ گرته‌برداری‌شده از واقعيت‌های پديداریِ جهان مرئی شد. تحولی اساسی در تاريخ تصوير و تصويرپردازی ايجاد كرد. و نه‌تنها در حكم ايجاد حوزه‌ی سراپا تازهای از توليد و دريافت تصاوير بود، بلكه معنا، اهميت و خصيصه‌های حوزه‌های سنتی تصويرپردازی را نيز به‌نحوی برگشت‌ناپذير ديگرگون ساخت. اذعان به اين واقعيت از مرزهای نحوه‌ی ارزش‌گذاری ما در مورد تصاوير فوتوگرافيك و كاركردهای مختلف آن‌ها فراتر می‌رود.
بخشی از متن:
یکی از نکات مورداجماع در نظریه‌ی عکاسی آن است که ابداع عکاسی، یا فرایندی که برای نخستین بار منجر به ثبت شیمیاییِ تصویرِ گرته‌برداری‌شده ار واقعیت‌های پدیداریِ جهان مرئی شد. این موضوع تحولی اساسی در تاریخ تصویر و تصویرپردازی ایجاد کرد. نه تنها در حکم ایجاد حوزه‌ی سراپا تازهای از تولید و دریافت تصاویر بود. بلکه معنا، اهمیت و خصیصه‌های حوزه‌های سنتی تصویرپردازی را نیز به نحوی برگشت‌ناپذیر دگرگون ساخت.
اذعان به این واقعیت از مرزهای نحوه‌ی ارزش‌گذاری ما در مورد تصویر فوتوگرافیک و کارکردهای مختلف آن‌ها فراتر می‌رود. به عبارت دیگر، کسانی که برآوردی منفی و انتقادی از نقش این تصاویر در جامعه‌ی مدرن و حوزه‌های مختلف آن دارند نیز اهمیت تعیین‌کننده‌ی آن‌ها در حیات و زادوخوردِ جامعه‌ی مدرن به طور عام و حوزه‌های تصویر و تصویرپردازی به طور خاص انکار نمی‌کنند. در واقع رویکرد انتقادی آن‌ها به این پدیده پدیده خود موید آن است…