اینکه شبکه چهارم بی‌بی‌سی، اولین نمای اولین قسمت از مستند درخشان خود با نام “نبوغ عکاس” را با عکسی از ابلاردو مورل (Abelardo Morell) آغاز می‌کند، نمی‌تواند اتفاقی یا هوس‌بازانه باشد.
مورل که خودش مدعی است دوست دارد هرچه بیشتر به سوی گذشته عکاسی حرکت کند. مجموعه شناخته‌شده‌اش، کمرا آبسکیورا را با طرح این پرسش چالش‌برانگیز آغاز می‌کند:«چرا در تاریخ عکاسی هیچ عکسی وجود ندارد که فرآیند اتاق تاریک و گذر نور از روزنه کوچک، و تشکیل تصویر واژگون روی دیوار مقابل را نمایش دهد؟»
این هنرمند کوبایی‌الاصل آمریکایی، در پرسش و پاسخ‌های بی‌پایان ذهنی خود، آثارش را در نوسانی میان آزمایش‌های علمی و بیان شاعرانه دنیای دوروبرش خلق می‌کند. او با ترکیب موزون دقت‌نظرهای یک فیزیکدان و حساسیت‌های یک شاعر، می‌کوشد تا به وسع خود، غفلت‌های تاریخ عکاسی را پوشش دهد.
بخشی از مقاله:
ابلاردو مورل سال ۱۹۴۸ در شهر هاوانا پایتخت کوبا به دنیا آمد. سال ۱۹۶۲ همراه با پدر، مادر و خواهرش پس از واقعه “خلیج خوک‌ها”و شروع رژیم فیدل کاسترو، به آمریکا مهاجرت کرد. زمان زیادی طول کشید تا آبلاردو چهارده ساله بتواند در کشور جدیدی که حتی زبانش را نمی‌دانست، هضم شود. ابتدا هفت ماهی را در میامی گذراندند. پس از آنکه پدرش در نیویورک شغلی پیدا کرد، به آنجا رفتند. خودش هم به عنوان پادوی داروخانه مشغول به کار شد. و با پس‌انداز حقوقش توانست اولین دوربینش که یک کداک براونی جعبه‌ای بود، را بخرد.
مورل تحصیلات دبیرستانی‌اش را در یک مدرسه‌ی دولتی گذراند. ولی در ۱۹ سالگی توانست با برنده شدن در یک بورسیه‌ی دانشجویی، در کالج “باودوین” ثبت نام کند. (مؤسسه‌ای که دو دهه بعد به او دکترای افتخاری اعطا کرد)…
مطالعه‌ی مقالات این بخش:
مقاله‌ی «ابلاردو مورل (Abelardo Morell)»
مقاله‌ی «گفتگو با ابلاردو مورل؛ عکاس کوبایی»