«پدیدارشناسی، رسانه‌های توده‌ای و درجهان‌‌بودن» عنوان گفتگویی با ویویِن سابچک منتقد با ترجمه‌ی صالح نجفی است.ویوین سابچک استاد ممتاز فرهنگ‌پژوهی [یا، به قولی، مطالعات فرهنگی] در دانشکده‌ی سینما و تلویزیون دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس است. او نخستین زنی بود که به ریاست انجمن سینماپژوهی و رسانه‌پژوهی برگزیده شد و اکنون عضو هیئت مدیره‌ی بنیاد فیلم امریکا است.
از کتاب‌های او می‌توان به این‌ها اشاره کرد: نمایش فضا روی پرده‌ی سینما: فیلم‌های علمی تخیلی امریکایی (۱۹۸۰) شیوهی ارتباط چشم: پدیدارشناسی تجربه‌ی فیلم (۱۹۹۲)، و افکار جسمانی: جسم‌یابی و فرهنگ تصاویر متحرک (۲۰۰۴)، او ویراستار دو جُنگ هم بوده است، فراشکل بخشی: دگرگونی بصری و فرهنگ تغییر سریع (۱۹۹۹)، و دوام تاریخ: سینما، تلویزیون، و رویداد مدرن (۱۹۹۶)، جستارهای او در نشریه‌های مختلفی به
چاپ رسیده، مانند فصلنامه‌ی نقد فیلم و ویدئو، ِ آرتفورم اینترنشنال، کامرا آبسکورا، فصلنامه‌ی فیلم و بازنمایی‌ها.
سابچک در این گفتوگو درباره‌ی موضوعات گوناگونی سخن می‌گوید. درباره‌ی فعالیت میان‌رشته‌ای‌ا‌ش در فضای بین رسانه‌پژوهی و فیلم‌پژوهی و فرهنگ‌پژوهی، درباره‌ی علاقه‌اش به اینکه جزئی از فرهنگ عامه و توده‌ی مردم باشد. و درباره‌ی اینکه تجربه‌ی زیسته‌ی شخصی و پدیدارشناسانه و قائم به جسم از چه راه‌هایی چندوچون مواجهه‌ها و درگیری‌های ما را با فرهنگ بصری (که محدود به فرهنگِ صرفاً مرئی نمی‌شود) تعیین می‌کند.