معرفی مقاله:
این جستار کوتاه دربارهی آثار تصویرسازی جولیان آلن (۱۹۴۲-۱۹۹۸)، تصویرساز مطبوعات، خبرنگار بصری و هنرمند رئالیست امریکایی-انگلیسی است. به گمان هلر او استعداد شگرفی در خلق آثار روایی بصری جذاب و مرموز در محدودهی یک تصویر داشت. هلر او را صاحب سبکی منحصر به فرد و خلاف مد روز میداند. آلن به عنوان تصویرساز مطبوعات متوجه شده بود که دوربین عکاسی لزوم شباهت عینی تصویرسازی به واقعیت را بیاثر کرده است. بنابراین تلاش میکرد در آثارش جهان را از نو خلق کند. او میکوشید تفسیر شخصی خویش را در تصویرسازیهایش بگنجاند. آلن رئالیسم را کسلکننده و منسوخ نمیدانست. به زعم آلن رئالیسم ابزاری غیر عینی و شیوهای برای اظهار نظرهای شخصی به زبانی جهانی بود. نگارنده در این جستار هفت نمونه از آثار آلن که نشان دهندهی سبک شخصی او هستند را معرفی و تحلیل میکند.
.
بخشی از مقاله:
آثار جولیان آلن:
اندوه نیکسون (۱۹۷۲)
بر خلاف رسوایی کلینتون / لوینسکی که تصاویر ذهنی در آن به کار نمی آمد، در جریان واترگیت، جهان تشنه تصاویری از محاصره پرزیدنت ریچارد نیکسون و هواخواهانش در کاخ سفید در حین انجام اعمال غير قانونیشان بود. در اوج رسیدگیهای کنگره، وقتی مردم آمریکا در کمال ناباوری دریافتند که نیکسون تمام مکالمات مربوط به واترگیت را ضبط کرده است و سخن از احتمال استعفای رئیس جمهور یا احظارش به دادگاه بود، آلن به عنوان خبرنگار بصری این رویداد را در مجموعه تصاویری به روشنی به تصویر کشید. آلن به کمک کلی فلکر و میلتون گلیزر، سردبیر و مدیر دیزاین مجله نیویورک، مأمور بازسازی وقایع مهم و کلیدی این رسوایی شد. او به خصوصیترین و محرمانهترین لحظات جان بخشید. وی فرصت و لذتی ممنوعه را برای مشاهده همه آنچه تنها در شهادتها به آن اشاره شده بود، برای خوانندگان نیویورک فراهم آورد. اما همه تصاویر وی تجسم وقایع مهیج نبود. …
