معرفی مقاله:
مقاله «عکاسی و سینما» خلاصه ای از کتابی است با همین عنوان به قلم دیوید کمپنی (David Campany). رابطه میان عکاسی و سینما یکی از نقطه پیوندهای عمیق میان انواع هنرها است. این که سینما به نوعی زاده عکاسی است موجب شده است تا بسیاری از سینماگران به نقش عکاسی در آثارشان به طور مستقیم اشاره کنند. در واقع عکاسی همچون خاستگاهی برای هنر آنهاست. برخی از طرفداران عکاسی، سینما را به مجموعه عکس هایی که حرکت به آنها اضافه شده تقلیل می دهند. اما با ورود صدا به سینما این فاصله میان عکاسی و سینما بیشتر شده است. در مقایسه میان عکاسی و سینما بهتر است بدانیم کدام سینما مد نظر ما است: سینمای عامه پسند یا سینمای آوانگارد؟
هر ژانری در سینما مشخصه های خاص خود را دارد و از راهی متفاوت با عکاسی ارتباط می یابد. آنچه عکسِ فیلم نامیده می شود نمونه بارز این تعامل است که نشان میدهد چگونه مرزهای عکاسی و سینما در هم تلفیق می شوند. جایی که عکاسی به عنوان ثبت کننده صحنه هایی از فیلم به کار میرود. این کاربرد چه رابطه ای با سینما پیدا میکند؟ هنگامیکه مجموعه عکس هایی با تکیه بر روایتگری سینمایی خلق می شوند و یا زمانی که فیلمسازان تصمیم می گیرند به جای مجموعه پلانها از مجموعه عکس ها برای خلق اثر خود استفاده کنند. عکاسی و سینما چه نقشی در قبال یکدیگر ایفا می کنند؟ دیوید کمپنی در این مقاله تلاش میکند داد و ستد قدیمی و ادامه دار میان سینما و عکاسی را با ذکر نمونه‌هایی دقیق و قابل توجه در تاریخ سینما بررسی کند.
.
بخشی از مقاله:
در یازدهم ژوئن ۱۸۹۵، انجمن‌های عکاسی فرانسه در شهر لیون گرد هم آمدند. عکاسی در آن دوران شصت سالی بود که موجودیت داشت، اما سینما اختراع جدیدی بود. لوئی و اوگوست لومیر دستگاه سینماتوگراف را به نام خود ثبت کرده بودند. برادران لومیر یک سفر با کشتی به منطقه نوویل سورشن برای عکاسان ترتیب داده بودند و لوئی دوربین خود را برای فیلمبرداری از آنها آماده کرده بود و هنگامی که از روی پل کشتی پایین می‌آمدند از آنها فیلم فیلمبرداری کرد. …
.
مقاله‌ی دیگری از دیوید کمپنی (David Campany): «هنر و عکاسی»